Wyrok WSA w Opolu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Op 539/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 26 maja 2011 r., nr [...] , Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działając z upoważnienia Burmistrza Nysy, orzekł o przyznaniu T. R. specjalnego zasiłku celowego na zakup żywności, środków higienicznych, leków i opłaty w wysokości 40 zł, jednocześnie odmawiając przyznania zasiłku celowego. Decyzja wydana została na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 2, art. 8, art. 39 i art. 41 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.). W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że wnioskiem z dnia 5 maja 2011 r. T. R. zwrócił się o przyznanie pomocy finansowej. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, iż T. R. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe i utrzymuje się z renty inwalidzkiej, która po odliczeniu alimentów wynosi 550,80 zł. W miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku tj. w kwietniu 2011 r. wnioskodawca nie uiścił opłaty za czynsz i gaz, ale poniósł wydatki na telefon i internet w wysokości 136,50 zł, energię w wysokości 67,09 zł, oraz wydatki na leki w kwocie 17,02 zł. Uznając, że dochód strony przekracza kryterium dochodowe ustalone zgodnie z art. 8 ustawy o pomocy społecznej, które wynosi 477 zł, organ stwierdził, że T. R. nie kwalifikuje się do otrzymania pomocy w formie zasiłku celowego. Wskazał jednak, że na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy specjalny zasiłek celowy przysługuje w szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy dochód osoby przekracza kryterium dochodowe. Organ podał nadto, że wnioskodawca choruje i korzysta z usług opiekuńczych oraz, że zgodnie z orzeczeniem jest zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności. Uzasadniał dalej, że sytuacja życiowa T. R. jest mu dobrze znana, gdyż jest on objęty pomocą finansową co najmniej od 1994 r., a od 2004 r. otrzymuje zasiłek celowy lub specjalny zasiłek celowy, a także pomoc w postaci nieodpłatnych posiłków w Dziennym Domu Pobytu oraz pomoc w formie nieodpłatnych usług opiekuńczych, a w okresie od maja 2007 r. do października 2007 r. korzystał on ponadto z pomocy w formie dodatku mieszkaniowego. Argumentował organ, że stosownie do art. 3 ust. 4 ustawy przy ustalaniu wysokości świadczenia, należy dostosować ją do uzasadnionych potrzeb osoby lub rodziny z równoczesnym uwzględnieniem faktycznych możliwości finansowych Ośrodka, co oznacza, że udzielona pomoc społeczna nie zawsze musi być przyznana w takiej wysokości, aby mogła w pełni zaspokoić zaistniałe potrzeby, z uwagi na ograniczone środki, jakimi dysponują ośrodki pomocy społecznej, a pomoc powinna być ukierunkowana w pierwszej kolejności na te osoby, które ze względu na całkowity brak dochodów lub ich nieznaczną wysokość bez udzielenia im pomocy nie byłyby w stanie egzystować. Uzasadniając wysokość przyznanej pomocy organ przedstawił analizę i zasady wydatkowania środków, którymi dysponował w kwietniu 2011 r. oraz odniósł sytuację strony do możliwości finansowych. W tym zakresie stwierdził, że T. R. jest osobą samotną posiadającą stały dochód i stąd też nie można porównać i przyznać mu zasiłku w takiej samej wysokości jak zasiłek dla osoby samotnej bez dochodu, czy też rodziny z trójką dzieci utrzymującej się z zasiłków. Sytuacja finansowa wnioskodawcy na tle innych rodzin objętych pomocą społeczną jest bowiem w miarę dobra. Wnioskodawca dysponuje stałym comiesięcznym dochodem w postaci renty, korzysta z pomocy w formie bezpłatnych posiłków oraz z pomocy w formie bezpłatnych usług opiekuńczych, co także korzystnie wpływa na jego sytuację materialną. Większość natomiast osób samotnych korzystających z pomocy społecznej to osoby o bardzo niskim dochodzie lub bez dochodu.