Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Go 845/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Sędzia WSA Joanna Brzezińska Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi K.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] czerwca 2010r., nr [...] Wójt Gminy ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z niezbędną infrastrukturą, na działce nr [...] o pow. 63 ary, w obrębie [...]. Organ określając w decyzji rodzaj zabudowy wskazał, że jest to zabudowa zagrodowa – siedlisko. Wnioskodawcą ustalenia warunków zabudowy był N.F..

Decyzją z [...] grudnia 2010r., nr [...] Wójt Gminy zmienił ww. decyzję poprzez: zmianę lokalizacji inwestycji z działki nr [...] na działkę nr [...], zmianę procentu zabudowy działki z 3,5% powierzchni działki do 40% powierzchni działki, zmianę zapisu dotyczącego rodzaju dachu poprzez dopuszczenie pokrycia z trzciny lub trzcinopodobne, a nadto zmienił załącznik graficzny do decyzji.

Pismem z [...] lutego 2011r. Wójt Gminy zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO) o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji z [...] czerwca 2010 r., nr [...] oraz decyzji z [...] grudnia 2010 r., nr [...], z powodu rażącego naruszenia prawa. Jako uzasadnienie złożonego wniosku wskazał, że po ponownym przeanalizowaniu kompletu dokumentów zebranych w sprawie uznał, że decyzja z [...] czerwca 2010 r. ustalająca warunki zabudowy została wydana z rażącym naruszeniem prawa albowiem działka nr [...] nie ma bezpośredniego dostępu do drogi publicznej, a jedynie dostęp przez inną działkę tego samego inwestora (działka nr [...]) oraz poprzez dwie drogi wewnętrzne będące własnością komunalną (działki nr [...]) – do drogi publicznej powiatowej (działka nr [...]). Zdaniem organu narusza to art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm. – zwanej dalej: u.p.z.p). Ponadto w decyzji określono bezpodstawnie, że jest to zabudowa zagrodowa – siedlisko. Nadmienił też, że biorąc pod uwagę przedstawione dokumenty można przypuszczać, że N.F. występując o ustalenie warunków zabudowy dla działki nr [...] zamierzał ją zbyć, czym wprowadził organ w błąd.