Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Łd 874/11

Dnia 10 października 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant asystent sędziego Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2011 roku sprawy ze skargi I. K. i W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy - oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. po rozpatrzeniu wniosku I. K. i W. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...]r. zmieniającej decyzję tegoż organu z dnia [...]r. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy, na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...]r. Nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...]r. znak [...].

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, iż postępowanie w sprawie wszczęte zostało na wniosek M. M. o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...]r. wydanej w oparciu o art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego. Dalej, iż w utrzymanej w mocy decyzji własnej z dnia [...]r. wyraźnie wskazane zostało, iż stwierdzenie nieważności tej decyzji uzasadnione było rażącym naruszeniem art. 155 cytowanej ustawy, gdyż dokonano zmiany decyzji ostatecznej bez zgody stron postępowania. Organ podał, iż organ I instancji podjął postępowanie na wniosek I. K., nie powiadomił jednak pozostałych stron postępowania zakończonego decyzją Wójta Gminy z dnia [...]r. a także nie przedstawił przedmiotu postępowania. W konsekwencji organ nie dysponował zgodą wszystkich stron na zmianę decyzji, skoro bowiem H. i M. M. wyrazili zgodę na zmianę decyzji w zakresie kierunku kalenicy jednocześnie ze zmianą dotyczącą odprowadzania wód opadowych, nie można mówić, że wyrazili zgodę na zmianę decyzji tylko w zakresie kierunku kalenicy. Brak zgody stanowi rażącą wadliwość decyzji podjętej na podstawie art. 155 cytowanej ustawy. Kolegium dodało, iż kwestią rozstrzygającą jest również zgodność zmiany tej decyzji z przepisami szczególnymi, tj. z § 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dla nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponieważ zgodnie z tą normą geometrię dachu ustala się odpowiednio do geometrii dachów występujących na obszarze analizowanym. Znajdująca się w aktach sprawy analiza, tak w części opisowej jak i graficznej nie przedstawia geometrii dachów istniejących w obszarze analizowanym, stąd nie wiadomo, czy było w ogóle możliwe ustalenie kierunku kalenicy.