Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. II SA/Gl 401/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant referent Aleksandra Gumuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r. sprawy ze skargi M. D. i W. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 listopada 2009 r. B. R. zwrócił się do Prezydenta Miasta S. z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji określonej jako "Odbudowa drogi dojazdowej o szerokości 5 m stanowiącej drogę konieczną do działek nr [...],[...],[...],[...],[...]" na działkach nr [...] i [...].

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Prezydent Miasta S., działając jako organ I instancji, ustalił warunki zabudowy dla przedmiotowej inwestycji określając ją jako budowę (odbudowę) wskazanej wyżej drogi. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż w toku przygotowywania decyzji przeprowadzono analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w obszarze wyznaczonym zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponieważ zamierzenie inwestycyjne ma charakter infrastrukturalny, liniowy, odstąpiono od analizy parametrów zabudowy. Teren przedmiotowych działek został objęty uchwałą nr [...] Rady Miejskiej w S. z dnia [...] r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla miasta S. dla obszaru Z. - C. Nie skorzystano z prawa zawieszenia postępowania i przeprowadzono je zgodnie z wymogami ustawy. Zgodnie z art. 53 ust 3 przeprowadzono analizę obowiązujących przepisów mogących mieć wpływ na ten rodzaj inwestycji planowanej na określonym we wniosku terenie. Dokonano też analizy stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji - w aktach sprawy znajdują się stosowne wypisy z rejestru gruntów. Organ I instancji wskazał nadto, że B. R. złożył w dniu 9 listopada 2010 r. kopię postanowienia sądowego z dnia [...] r., sygn. akt [...], z którego wynika, że nieruchomość będąca przedmiotem wniosku w sprawie, stanowi częściowo drogę gruntową utwardzoną tłuczniem i jest obecnie częściowo wykorzystywana na potrzeby wewnętrznej drogi dojazdowej od ul. [...] do działki wnioskodawcy. Organ wskazał nadto, że w trakcie postępowania D. Z.-G. wniosła w dniu 16 grudnia 2009 r. oświadczenie, że w miejscu zaznaczonym na mapie, stanowiącej załącznik do wniosku w sprawie, według jej wiedzy, nigdy nie było żądnej drogi i że nie wyraża ona zgody na ustalenie decyzji o warunkach zabudowy, tym bardziej, że wnioskodawca nie jest właścicielem zaznaczonych działek. Ponieważ jednak stan własności gruntu, jak i dotychczasowe zagospodarowanie terenu nie stanowi przesłanki umożliwiającej odmowę wydania decyzji o warunkach zabudowy, zastrzeżenie strony nie zostało uwzględnione. W konkluzji organ wskazał, że zamierzenie inwestycyjne spełnia warunki określone w art.61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Podkreślił nadto, że projekt decyzji został sporządzony przez osobę wpisaną na listę izby samorządu zawodowego architektów.