Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Rz 401/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Maria Piórkowska /spr./ Sędziowie WSA Robert Sawuła NSA Małgorzata Wolska Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 października 2011 r. sprawy ze skargi T. B. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] lutego 2011 r. w przedmiocie świadczeń finansowych z tytułu zwrotu kosztów dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby -stwierdza bezskuteczność czynności

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] stycznia 2011r., znak [...], aspirant T.B. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji z wnioskiem o naliczenie i wypłacenie na jego rzecz zaległych świadczeń finansowych z tytułu dojazdu z byłego miejsca jego zamieszkania tj. z miejscowości B. do miejsca pełnienia służby w R. od dnia [...] września 2007r. do [...] grudnia 2008r. ([...] stycznia 2009r. miejscowość B. została przyłączona do granic administracyjnych miasta R.). Funkcjonariusz powołując się na treść art. 93 ustawy z dnia 6.04.1900r. o Policji /Dz.U. z 2007r. Nr 43, poz. 277 ze zm./ wskazał, że spełnia zawarte w tym przepisie warunki, gdyż miejsce zamieszkania wnioskodawcy znajduje się w miejscowości pobliskiej miejscu pełnienia służby. Jednocześnie wnioskodawca podkreślił, że dyspozycja zawarta w art. 93 ust. 2 ustawy o Policji go nie dotyczy, bowiem w przepisie tym ustawodawca jako warunek odmowy wypłaty takiego świadczenia wskazał na konieczność wykupienia uprawnień do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji. Zawarte pomiędzy Komendą Wojewódzką Policji w R. a A w R. Sp. z o.o. umowy nie zwalniają KWP od wypłacania świadczeń tytułem zwrotu kosztów dojazdu. T. B. wskazał, że A Sp. z o.o. jest spółką prawa handlowego bez udziału Skarbu Państwa, zatem nie jest państwowym środkiem komunikacji o jakim mowa w art. 93 ust. 2 ustawy o Policji. W dalszej części wniosku powołując się na pismo Zastępcy Dyrektora Biura Finansów KGP z dnia [...].10.2010r. skierowanym do Dyrektora Centralnego Biura Śledczego KGP wskazał, że potencjalnym płatnikiem świadczenia o jakie wnioskuje jest Komendant Wojewódzki Policji w R. Jednocześnie w piśmie tym wskazano, że Policjanci KGP pełniący służbę na obszarze właściwości terytorialnej KWP w R. nie posiadają uprawnień do bezpłatnych przejazdów środkami komunikacji MPK w R. (dotyczy umowy zawartej w 2010r.). Wnioskodawca wskazał, że umowy zawierane pomiędzy KWP w R. a A Sp.zo.o. do [...].12.2010r. nie obejmowały swym zakresem policjantów Zarządu w R. CBŚ KGP. T. B. podkreślił, że sprawy zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby nie podlegają rozstrzygnięciu w formie decyzji administracyjnej, lecz realizacja tego obowiązku przez właściwego Komendanta Wojewódzkiego Policji następuje w formie czynności materialno - technicznej, polegającej na wypłacie bądź odmowie wypłaty kwoty pieniężnej tytułem zwrotu kosztów dojazdu. Wnioskodawca wskazał również na decyzję nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w R. z dnia [...] maja 2006r. w sprawie ustalania zasad dokonywania zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby funkcjonariuszy policji województwa [...]. W jej podstawie prawnej powołano art. 93 ustawy o Policji oraz art. 35 i art. 44 § 1 ustawy z dnia 30.06.2005r. o finansach publicznych. W oparciu o tą decyzję żądane jest od zainteresowanych policjantów składanie oświadczeń dotyczących zwrotu kosztów dojazdu. Powyższe nie znajduje oparcia w przepisach ustawy o Policji, co powoduje, że jest z nimi niezgodna, a KWP nie miał podstaw prawnych do jej wydania. Art. 93 ustawy o Policji nie daje możliwości wydawania w tym zakresie jakichkolwiek aktów wykonawczych. To skutkuje nieważnością tej decyzji. Z wydanych w tym zakresie opinii Biura Prawnego KGP oraz ze stanowiska Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji jednoznacznie wynika, że brak jest podstaw do żądania dokumentowania przez policjantów ponoszonych kosztów z tytułu dojazdów do miejsca pełnienia służby.