Wyrok WSA w Opolu z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. II SA/Op 170/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi S. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę.
Uzasadnienie
Przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie sądowoadministracyjnej stanowi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działającego z upoważnienia Burmistrza Nysy, w sprawie odmowy przyznania pomocy w formie zasiłku okresowego.
Wydanie zaskarżonej decyzji nastąpiło w następującym stanie faktycznym. Wnioskiem z dnia 1 czerwca 2010 r., S. H. wystąpiła o przyznanie zasiłku okresowego.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działający z upoważnienia Burmistrza Nysy, odmówił przyznania zasiłku okresowego. Jako podstawę prawną wydanej decyzji powołał przepisy art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., oraz art. 2, art. 3, art. 8 ust. 1, ust. 3 i ust. 9, oraz art. 38 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W uzasadnieniu organ powołał treść przepisu art. 38 ustawy oraz wskazał, że dla rodziny skarżącej kryterium dochodowe ustalone zostało zgodnie z art. 8 ustawy i wynosi 1404 zł (4x351 zł). Powołując się na ustalenia wywiadu środowiskowego oraz oświadczenie strony i pozostały zgromadzony materiał dowodowy, organ stwierdził, że S. H. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z trójką dzieci. Następnie organ wskazał, że na skutek niestawiennictwa w urzędzie pracy w wyznaczonym terminie wnioskodawczyni z dniem 16 lutego 2010 r. utraciła status osoby poszukującej pracy. Nadto podał, że dochodem rodziny wnioskodawczyni jest zasiłek rodzinny na dzieci w kwocie 287 zł, dodatek z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej wynoszący 80 zł, dodatek mieszkaniowy w wysokości 232,19 zł, alimenty w kwocie 80 zł oraz dochód z gospodarstwa rolnego w R. o powierzchni 6,7080 ha, tj. 9,3987 ha przeliczeniowych, wyliczony w oparciu o art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej, w wysokości 1945,53 zł. Odnośnie doliczenia dochodu z gospodarstwa rolnego, organ wyjaśnił, że ustawa o pomocy społecznej nie daje podstaw do wyłączenia z dochodu rodziny dochodów z hektarów przeliczeniowych w przypadku, gdy właściciel nie prowadzi działalności rolniczej osobiście, ponieważ ustalenie dochodu następuje w taki sam sposób bez względu na to, czy ziemia uprawiana jest przez właściciela, czy też inną osobę, przy uwzględnieniu wielkości gospodarstwa rolnego. Wyrażając stanowisko, że przy uwzględnieniu dochodu z gospodarstwa rolnego należy mieć na uwadze art. 2 ustawy o pomocy społecznej, organ stwierdził, że skoro S. H. jest osobą zdrową, nie pracuje zawodowo, jej dzieci z uwagi na wiek nie wymagają już stałej opieki i pielęgnacji, a gospodarstwo rolne stanowiące jej własność położone jest jedynie około 6 km od miejscowości, w której strona zamieszkuje, nie ma przeszkód do prowadzenia przez nią tego gospodarstwa. Ustalono bowiem, że strona nie wystąpiła o przyznanie emerytury rolniczej. Organ wskazał, że na podstawie wywiadu środowiskowego stwierdzono, iż wnioskodawczyni zawarła na okres 10 lat umowę dzierżawy gospodarstwa w R., o powierzchni 6,453 ha, przy czym w umowie tej nie określono kwoty za dzierżawę. Przyjęto zatem, że łączny dochód rodziny strony to kwota 2624,72 zł, która przekracza kryterium dochodowe rodziny wynoszące 1.404,00 zł. Wydatki wynoszą natomiast łącznie 634,56 zł (gaz 84,43 zł, czynsz 444,37 zł, energia 105,76 zł). Mając zatem na uwadze, że uzyskiwany przez wnioskodawczynię dochód przekroczył kryterium dochodowe organ stwierdził, że S. H. nie kwalifikuje się do otrzymania zasiłku okresowego. Końcowo organ I instancji przedstawił analitykę posiadanych środków finansowych przeznaczonych na zasiłki okresowe.