Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 października 2010 r., sygn. II SA/Wr 464/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Siedlecka (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz, Sędzia WSA Alicja Palus, Protokolant Aleksandra Siwińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 października 2010 r. sprawy ze skargi J. K. i M. B. na uchwałę Rady Miejskiej w Strzegomiu z dnia 10 listopada 2004 r. Nr 91/04 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Strzegom oddala skargę.
Uzasadnienie
Działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, J. K. (prowadzący działalność gospodarczą pod firmą A. w L.) i M. B. (prowadzący działalność gospodarczą pod firmą B. we W.) wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia 10 listopada 2004r. Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. ( ogłoszoną w dniu 14 grudnia 2004 r. w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego Nr 250, poz. 4138).
Skarżący zaskarżyli powyższą uchwałę w części dotyczącej ustaleń ogólnych planu, tj.:
1) paragrafu 9 ust. 2 zdanie 2 oraz zdanie 3 w zakresie sformułowania "Należy dążyć, aby teren ten w przyszłości przeznaczyć pod zieleń parkową, stanowiącą uzupełnienie plant okalających stare miasto. Adaptuje się w planie dworzec autobusowy i istniejące budynki mieszkalne, zakładając równocześnie stopniową likwidację substarndardowej zabudowy towarzyszącej o charakterze gospodarczym i garaży" a także zdanie 4 w pkt 1 w następującym zakresie "W strefie "A" obowiązuje: 1) zakaz budowy i rozbudowy wszelkiej zabudowy".,
2) paragrafu 6 pkt 1 tiret 6, tj. w zakresie zapisu "nie przewiduje się lokalizacji dalszych obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 300 m?.
Zaskarżonej uchwale w określonej części zarzucili naruszenie następujących przepisów:
1) art. 64 ust. 4 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej - "Własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności",