Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 października 2010 r., sygn. II SA/Gl 319/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka,, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2010 r. sprawy ze skargi B.S. i Z.S. na decyzję Wojewody (...) z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie odmowy uchylenia, w wyniku wznowienia postępowania, decyzji o pozwoleniu na budowę 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty (...) z dnia (...) r. nr (...) 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Wojewody (...) na rzecz skarżących solidarnie kwotę (...) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, Starosta [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił Centralnemu Ośrodkowi Sportu w Warszawie Oddział w S. pozwolenia na budowę boiska piłkarskiego z bieżnią lekkoatletyczną wraz z infrastrukturą przy ulicy [...] w S. na działkach pgr nr [1],[2], [3], [4], [5], [6], [7] i [8].

Pismem z dnia [...] r. B. i Z. S. zwrócili się do Starosty [...] z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej pismem Nr [...] z dnia [...] r. oraz decyzją o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego z dnia [...] r. nr [...], a pismem z dnia [...] r. dodatkowo wyjaśnili, że wniosek o wznowienie postępowania dotyczy także postępowania zakończonego decyzją w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę na rzecz Centralnego Ośrodka Sportu w S.

Decyzją z dnia [...] r. Starosta [...], przywołując w podstawie prawnej art. 145 § 1, art. 146 i art. 149 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, odmówił wznowienia postępowania w sprawie pozwolenia na budowę boiska piłkarskiego z bieżnią lekkoatletyczną wraz z infrastrukturą w S., zakończonego decyzją ostateczną z dnia [...] r. Nr [...]. W uzasadnieniu wskazał, iż wskutek złożenia trzech wniosków o wznowienie postępowania, wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzją o pozwoleniu na użytkowanie przekazano do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, w przypadku prac budowlanych podlegających zgłoszeniu - wniosek o wznowienie postępowania uznano za bezzasadny (postępowanie wznawia się tylko w sprawach zakończonych decyzją ostateczną), z kolei wniosek o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej pozwoleniem na budowę, wymagał uzupełnienia, wobec swojej nieprecyzyjności, a przede wszystkim wobec braku wskazania wyraźnie decyzji, której miał dotyczyć. Po sprecyzowaniu wniosku organ stwierdził, iż w sprawie wydano pozwolenie na budowę, a kopie decyzji przesłano do stron postępowania, w tym do wnioskujących. Nikt nie skorzystał z prawa wniesienia odwołania i decyzja stała się ostateczna w dniu [...] r., zatem nie można podzielić twierdzenia obecnie wnioskujących o wznowienie postępowania, iż nie brali oni udziału w postępowaniu (przesłanka określona w art. 145 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego). Nadto organ dodał, iż sprawa udostępnienia służebności drogi została rozpatrzona przez sądy powszechne, a wszelkie sprawy związane z tym prawem winny być rozwiązywane na drodze postępowania cywilnego a nie administracyjnego.