Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2012 r., sygn. VII SA/Wa 1315/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), , Sędzia WSA Małgorzata Jarecka, Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Protokolant ref. staż. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2012 r. sprawy ze skargi G. Ł. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]kwietnia 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012 r., znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, (zwany dalej GINB), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r., Kodeks postępowania administracyjnego -tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm. (dalej kpa), po rozpatrzeniu zażalenia G. Ł. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (zwany dalej [...]WINB) z dnia [...] marca 2012 r., znak: [...] odmawiające wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną tego organu z dnia [...] października 2000 r., znak: [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia [...] września 2011 r. G. Ł., złożyła wniosek w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w [...](zwany dalej: PINB w [...]) w sprawie cyt.: "wznowienia postępowania administracyjnego w przedmiocie dokonania rozbiórki wybudowanego bez pozwolenia na budowę budynku mieszkalno usługowego przy ul. [...] w [...] dnia [...] lipca 2000 r. znak: [...]". Wnioskodawczyni wskazała jako podstawę wznowienia wnioskodawczyni przepisy art. 145 § 1 pkt 1, pkt 4 i pkt 5 kpa.

W uzasadnieniu inwestorka spornej samowoli budowlanej podniosła, że po analizie akt znajdujących się w dyspozycji PINB w [...] w dniu [...] i [...] sierpnia 2011 r. stwierdziła, że F. F. w momencie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę spornego budynku mieszkalno-usługowego nie był stroną postępowania administracyjnego i nie mógł wnieść odwołania od decyzji organu I instancji. Dlatego też, w opinii wnioskodawczyni legitymuję się ona ostateczną decyzją upoważniającą do realizacji robót.