Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 maja 2010 r., sygn. IV SA/Po 964/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska Sędziowie WSA Maciej Dybowski WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant sekr.sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi A.Z. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej, uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] sierpnia 2009r. nr [...].

Uzasadnienie

UZSADNIENIE

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] września 2008r. nr [...] działając na podstawie §8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. nr 132, poz. 1115 - dalej rozporządzenie z dnia 30.07.2002r.) odmówił stwierdzenia u A.Z. choroby zawodowej narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym o której mowa w poz. 15 wykazu chorób zawodowych określonych w w/w rozporządzeniu. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż A.Z. zatrudniona w zawodzie nauczycielskim 39 lat przez cały okres pracy była narażona na nadmierny wysiłek głosowy co wynikało z karty oceny narażenia zawodowego sporządzonej w dniu 2 listopada 2007r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. odmówił jednak stwierdzenia choroby zawodowej a swoje rozstrzygnięcie oparł na orzeczeniach medycznych, które zdiagnozowały u A.Z. chorobę w postaci dysfonii hyrperfunkcjonalnej, przewlekłego zapalenia krtani i tchawicy, która nie jest ujęta w wykazie chorób zawodowych narządu głosu. Zgodnie bowiem z pkt 15 wykazu za chorobę zawodową narządu głosu uważa się przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat: guzki głosowe twarde; wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych oraz niedowład mięśni przywodzących i napinających fałdy głosowe z niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią. Ponieważ zarówno Wielkopolskie Centrum Medycyny Pracy w Poznaniu - Ośrodek w K. jak i Instytut Medycyny Pracy w Ł. nie stwierdziło żadnego z w/w schorzeń, organ pierwszej instancji uznał, że brak jest podstaw do przyjęcia rozpoznanego u A.Z. schorzenia za chorobę zawodową narządu głosu.