Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 marca 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 803/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Kosterna, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk /sprawozdawca/, Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz, Protokolant Justyna Kapusta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2010 r. sprawy ze skargi A.I., D. I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do wymierzenia kary pieniężnej za wycięcie drzewa 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji w całości; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. na rzecz skarżących A.I. i D.I. solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2009r. o znaku [...] Wójt Gminy G. na podstawie art. 7, 8 i art. 104 ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 200r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) i art. 88 ust. 1 pkt 2, art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o Ochronie przyrody ( Dz. U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm. ) stwierdził brak podstaw do wymierzenia J.B. kary za usunięcie bez wymaganego zezwolenia dwóch drzew gatunku jesion wyniosły z działki nr [...] położonej w obrębie geodezyjnym G., w pasie gruntu o szerokości [...] m od strony zachodniej, stanowiącej własność A. i D. I..

W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że stan faktyczny w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości. Wynika z niego, że J.B. dokonała wycinki bez wymaganego zezwolenia dwóch drzew gatunku jesion wyniosły. Jednakże

w ocenie Wójta Gminy G., chociaż wycinka ta była sprzeczna z prawem, to J.B. nie można przypisać winy umyślnej i złej wiary, gdyż działała w błędnym przekonaniu, że zezwolenie sądu powszechnego upoważnia ją do wycinki drzew. Tym samym słuszny interes obywatela wymaga, aby osoby naruszające prawo nieświadomie nie traktować tak samo, jak osoby które łamią prawo w sposób zamierzony i świadomy. Organ I instancji przyjął, że gdyby zainteresowana zwróciła się w sposób formalny do Wójta Gminy o zezwolenie na wycinkę drzew na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego, to zezwolenie takie musiałaby otrzymać. Wycinka drzew mogła nastąpić legalnie, a do naruszenia prawa w tym zakresie doszło tylko w skutek nieporozumienia. Z tego powodu organ I instancji uznał, że interes społeczny nie uzasadnia wymierzenia kary, a wręcz przeciwnie - przemawia przeciwko jej wymierzeniu, gdyż niezależnie od oceny sprawy nikt nie mógłby zapobiec wycince drzew przy zachowaniu wymaganej procedury. Zatem nie doszło do naruszenia interesu społecznego pomimo formalnie niezgodnej z prawem praktyki.