Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 maja 2010 r., sygn. II SA/Gd 154/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Protokolant Sekretarz Sądowy Izabela Adamowicz po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej A w Cz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary za zniszczenie drzewa 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółdzielni Mieszkaniowej A w Cz. kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 września 2009 r., nr [...] Burmistrz Miasta na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3, art. 88 ust. 3, 5, 8, art. 85 ust. 3 oraz art. 89 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody 9Dz. U. Nr 92 poz. 880), wymierzył Spółdzielni Mieszkaniowej karę pieniężną w kwocie 23.904,57 zł. za spowodowane niewłaściwą pielęgnacją zniszczenie drzewa z gatunku jarząb pospolity oraz odroczył płatność kary na okres 3 lat ze względu na możliwość zachowania żywotności drzewa. W uzasadnieniu wskazano, że kara naliczona została zarówno za usunięcie jednego pnia drzewa jak i za niewłaściwe przeprowadzenie zabiegu prześwietlenia korony drugiego pnia. Uzasadniając odroczenie płatności kary na okres 3 lat organ powołał się na opinię biegłego opracowaną na potrzeby niniejszej sprawy, z której wynika prawdopodobieństwo zachowania żywotności drzewa. Organ wskazał, iż w sporządzonej na zlecenie organu opinii biegłego w zakresie ochrony przyrody zostały zawarte następujące informacje dendrometryczne drzewa: wysokość ok. 7 m, średnica korony ok. 4 m, obwód pozostałego pnia (mierzonego na wysokości 130 cm) - 38 cm, wiek drzewa 15 - 20 lat, średnice rany po odciętej odnodze (rana eliptyczne) - 22 cm, 12 cm, obwód odciętej odnogi (mierzony po obwodzie elipsy) - 68 cm, prawdopodobny obwód odnogi w miejscu odcięcia (prostopadły do osi odnogi) - 38 cm, pień drzewa rozwidla się na wysokości 30 cm na dwie odnogi, z których jedna o mniejszej średnicy została usunięta, w wyniku usunięcia odnogi korona drzewa została zredukowana prawdopodobnie o 30 - 40 %, liście jarzębu porażone są przez grzyb Venturia inaequalis powodujący chorobę - parch jarzębu, zabieg redukcji korony został wykonany niewłaściwie, był zbyt radykalny, kształt rany - miejsce cięcia i zabezpieczenie jej powierzchni zostało wykonane prawidłowo. Organ wskazał, iż na podstawie art. 89 ust. 1, art. 88 ust. 1 i art. 85 ust. 3 ustawy naliczył karę za zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją drzewa, uwzględniając stawki określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 października 2004 r. (Dz.U. Nr 228 poz. 2306 ze zm.), zależne od obwodu pnia mierzonego na wysokości 130 cm. Organ ustalił wysokość kary - za zniszczenie pozostałego pnia drzewa na kwotę 13709,23 zł (38 cm obwodu x 79,64 zł stawki za 1 cm obwodu pnia x 1,51 współczynnik różnicujący stawki w zależności od obwodu pnia mierzonego x 3 oraz - za zniszczenie usuniętej odnogi w kwocie 10195,34 (28,26 obwodu x 79,64 zł stawki za 1 cm obwodu pnia x 1,51 współczynnik różnicujący stawki w zależności od obwodu pnia x 3 stawy), t.j. w łącznej wysokości 23,904.57 zł. Organ I instancji stwierdził, że biegły w swojej opinii zaznaczył, że usunięcie odnogi spowodowało znaczne zakłócenie równowagi fizjologicznej drzewa. Roślina została osłabiona i przez to szczególnie podatna na różnego rodzaju patogeny. Jednakże na dzień dzisiejszy, nie można stwierdzić czy odcięcie odnogi pnia spowodowało nieodwracalne zniszczenie całego drzewa. Jarząb został znacznie osłabiony i przez to będzie atakowany przez różne patogeny i jeżeli drzewo zachowa żywotność w okresie najbliższych trzech lat to odzyska zakłóconą równowagę fizjologiczną. W związku z powyższym organ administracji postanowił odroczyć na okres 3 lat płatność kary, gdyż stopień uszkodzenia drzewa nie wyklucza zachowania jego żywotności. Dodatkowo organ podniósł, iż właściciel nieruchomości podjął działania w celu zachowania żywotności drzewa, zabezpieczając powierzchnię odciętej odnogi. Organ wskazał, iż art. 85 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym, że jeżeli drzewo rozwidla się na wysokości poniżej 130 cm, każdy pień traktuje się jako odrębne drzewo, stanowi jedynie podstawę naliczenia opłaty, traktując rozwidlające się drzewo jako jedną całość. Zdaniem organu, usunięcie jednej odnogi drzewa przy zachowaniu żywotności pozostałej odnogi, nie może być traktowane jako usunięcie drzewa bez zezwolenia a jedynie jako niewłaściwa jego pielęgnacja. Usunięcie drzewa następuje jedynie w przypadku usunięcia całości tj. zasadniczego pnia i wszystkich jego rozwidleń, co w przedmiotowej sprawie nie zaistniało. Z opinii biegłego wynika, iż zabieg redukcji korony został wykonany niewłaściwie, organ I instancji uznał zatem, iż doszło do zniszczenia drzewa spowodowanego niewłaściwym wykonaniem zabiegów pielęgnacyjnych.