Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 4 lutego 2010 r., sygn. II SA/Rz 1007/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski /spr./ Sędziowie SO (del.) Tomasz Smoleń WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant Anna Zięba po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 4 lutego 2010 r. sprawy ze skargi T. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych

Uzasadnienie

II SA/Rz 1007/09

U z a s a d n i e n i e

Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a oraz art. 10 ust. 7 pkt 2 i art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm., zwanej dalej u.p.z.), po rozpatrzeniu odwołania T. B. od decyzji Starosty Powiatu [...] z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] w części odmawiającej przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że T. B. spełniła warunki niezbędne do uznania jej za bezrobotną, jednak nie wypełniła warunków do przyznania zasiłku dla bezrobotnych. Zgodnie z art. 71 ust. 1 u.p.z., prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje, jeżeli w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy, osoba łącznie przez okres co najmniej 365 dni była zatrudniona lub osiągała wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę. Do okresu 365 dni zalicza się także przypadający po ustaniu zatrudnienia okres pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli podstawę ich wymiaru, z uwzględnieniem kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 71 ust. 2 u.p.z.). T. B. zarejestrowała się jako bezrobotna 5 listopada 2009 r. i w okresie 18 miesięcy poprzedzających tę rejestrację (tj. od 4 maja 2008 r.) była zatrudniona w P. Sp. z o.o. przez 90 dni (13 czerwca 2008 r. - 10 września 2008 r.); pobierała też przez 112 dni (11 września 2008 r. - 31 grudnia 2008 r.) zasiłek chorobowy, którego podstawę stanowiło minimalne wynagrodzenie. Okres uprawniający do nabycia zasiłku wyniósł zatem tylko 202 dni, co stanowi przeszkodę do przyznania zasiłku dla bezrobotnych. Do okresu tego nie można wliczyć czasu pobierania zasiłku chorobowego w okresie 1 stycznia 2009 r. - 11 marca 2009 r. i czasu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego w okresie 12 marca 2009 r. - 7 października 2009 r., gdyż podstawa wymiaru tych świadczeń była niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia. Przeszkodę do uwzględnienia tych dwóch okresów organy ustaliły na podstawie pisma Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział [...] z dnia 4 listopada 2009 r., nr [...].