Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1755/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędziowie: Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Protokolant Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 15 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. uchylił w całości decyzję z dnia [...], nr [...], Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. i ustalił zobowiązanie podatkowe z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu, w wysokości 371.483,00 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania organ pierwszej instancji uznał, iż A. G. (dalej: skarżący) poniósł w 2002 r. wydatki, z czego kwota 653.805,00 zł nie znalazła pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, którą organ odwoławczy zweryfikował do kwoty 495.310,56 zł, w związku z wyliczeniem w innej wysokości dochodu za lata 1982 - 1993.

Z uwagi na brak możliwości ustalenie faktycznego dochodu brutto uzyskanego przez skarżącego w latach 1977 - 1993, organ odwoławczy przyjął dla okresu od 1977 r. do 1981 r. wskaźnik 3,59 udziału dochodu skarżącego do przeciętnego rocznego wynagrodzenia pracowników, wyliczonego za lata 1994 - 2002, natomiast dla okresu od 1982 r. do 1993 r. wskaźnik 7,27.

Organ wskazał, że skarżący w latach 1977 - 1989 był opodatkowany w formie karty podatkowej, z czym związane było ograniczenie w zatrudnianiu większej liczby pracowników (z decyzji z dnia [...] Naczelnika Miasta i Gminy w Z. S. wynika, iż skarżący w okresie od 1977 r. do marca 1987 r. mógł zatrudniać 4 pracowników, a od marca 1987 r. do 1989 r. - 15) oraz ograniczenie w osiągnięciu wyższego dochodu. Organ nie dał także wiary twierdzeniom skarżącego, iż kwota uzyskana ze sprzedaży sprzętu i środków transportu, w latach 1989 - 1993, pozwoliła mu zgromadzić na koniec 1993 r. środki pieniężne, w kwocie 149.020,99 zł. Organ przyjął zatem, iż skarżący mógł posiadać na początku 1994 r. kwotę 51.874,00 dolarów amerykańskich, a po uwzględnieniu uzyskanego w tym roku dochodu, w kwocie 11.525,77 zł, pod koniec 1994 r. kwotę 57.003,40 dolarów amerykańskich. Z uwagi na fakt, iż od 1995 r. skarżący (według oświadczenia) zaczął gromadzić oszczędności w walucie polskiej, organ przeliczył podaną kwotę na złotówki, co dało kwotę 137.617,61 zł, która po zwaloryzowaniu, w oparciu o średnie oprocentowanie wkładów na bankowych rachunkach terminowych (na podstawie danych przedłożonych przez skarżącego), wyniosła na koniec 2001 r. 288.229,97 zł (tabela strona [...] decyzji odwoławczej). Uwzględniając zatem stan środków pieniężnych na początku 2002 r., przepływ środków pieniężnych w badanym okresie, a także posiadane przez skarżącego środki pieniężne na rachunkach bankowych, organ odwoławczy wyliczył brak pokrycia wydatków w ujawnionych źródłach, w kwocie 495.310,56 zł oraz ustalił zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 75 %.