Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 listopada 2009 r., sygn. II SA/Kr 1337/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie: WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) WSA Mirosław Bator Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2009 r. sprawy ze skarg G. Z. i L. B. na uchwałę Rady Gminy Kościelisko z dnia 30 października 2007 r. nr XIV/76/07 w przedmiocie zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wschodniej części obszaru wsi Kościelisko w gminie Kościelisko I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Rady Gminy Kościelisko na rzecz skarżących G. Z. i L. B. kwotę po 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokami z dnia 17 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi G.Z. (sygn. akt II SA/Kr 1337/09) oraz L.B. (sygn. akt II SA/Kr 1338/09) na uchwałę Rady Gminy K. z dnia 30 października 2007 r. Nr XIV/76/07 w sprawie zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wschodniej części obszaru wsi K. w gminie K.

Sąd ustalił, że pismem z dnia [.....] 2008 r. L.B. , działający przez pełnomocnika radcę prawnego S.K. złożył skargę na uchwałę nr XIV/76/07 Rady Gminy K. z dnia 30 października 2007 roku w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wschodniej części obszaru wsi K. w gminie K. na podstawie art. 50 § 1 oraz art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W tym samym dniu analogiczną skargę złożył G.Z. również reprezentowany przez racę prawnego S.K.

Skarżonej uchwale obydwaj skarżący zarzucili naruszenie przepisów prawa administracyjnego procesowego i materialnego, a to:

- art. 27 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez niezachowanie ustawowego trybu dokonywania zmian obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;

- art. 14 ust. 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez brak sporządzenia analiz dotyczących zasadności przystąpienia do sporządzenia zmiany planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium;