Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 października 2009 r., sygn. IV SA/Po 447/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędziowie WSA Maciej Dybowski WSA Bożena Popowska ( spr ) Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 28 października 2009 r. sprawy ze skargi Parafii [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za usunięcie drzew 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana /-/B. Popowska /-/G. Radzicka /-/M. Dybowski

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 07 kwietnia 2008 r. sygn. akt II OSK 1553/06 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 marca 2006 r. sygn. akt II SA/Po 391/05 oddalający skargę Parafii [...] (dalej Parafia) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2005 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za usunięcie drzew. Kara została naliczona za wycięcie 321 drzew na cmentarzu znajdującym się w [...], a należącym do Parafii. NSA, uchylając wyrok, przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Poznaniu. NSA zauważył, iż z akt sprawy nie wynika jednoznacznie, że na wycięcie klonu, ujętego w liczbie 321 drzew, Parafia nie uzyskała zezwolenia. Nadto stwierdzono, iż z dokumentacji nie wynika, że każde z ww. 321 drzew, w dniu wycinki, miało powyżej 5 lat, bowiem poboru wycinków ze ściętych drzew dokonano bez obecności rzeczoznawcy, który dopiero później, na podstawie otrzymanych danych, wykonał ekspertyzę. Ponownie rozpoznając sprawę WSA w Poznaniu, prawomocnym wyrokiem z dnia 24 lipca 2008 r. sygn. akt II SA/Po 425/08, uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2005 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] października 2004 r. Nr [...]. W uzasadnieniu wskazano, że uchylenie do ponownego rozpoznania wyroku Sądu I instancji przez Naczelny Sąd Administracyjny stwarza sytuację, w której sprawa wraca do początkowego etapu jej rozpoznania - etapu wniesienia skargi. Równocześnie jednak w sprawie tej istnieje pogląd prawny, wyrażony przez Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający skargę kasacyjną. Dokonana przez NSA wykładnia prawa jest wiążąca dla Sądu pierwszej instancji rozpoznającego sprawę ponownie (art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej ppsa). W toku prowadzonego przez organy administracji postępowania doszło do naruszenia przepisów postępowania, w szczególności art. 7, art. 77 i art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) w stopniu który mógł mieć istotny wpływ na wynik postępowania. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ administracji winien uzupełnić postępowanie, aby można było jednoznacznie ustalić, czy pośród drzew za wycięcie których została nałożona administracyjna kara pieniężna znajdowały się, lub też nie, drzewa liczące mniej niż 5 lat oraz drzewa, lub chociażby drzewo, na wycięcie których Parafia uzyskała wymagane zezwolenie.