Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 października 2009 r., sygn. IV SA/Gl 226/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Wita-Łyskawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2009 r. sprawy ze skargi Fabryki A w C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w T. stwierdził u A.K. chorobę zawodową w postaci uszkodzenia słuchu wywołanego hałasem - wymienioną w poz.15 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz.294 ze zm.). W uzasadnieniu powołał się na orzeczenie lekarskie Poradni Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. z dnia [...] r., w którym rozpoznano tę chorobę, przy czym wskazano, iż postępowanie w tym kierunku rozpoczęto w roku 1992. Nadto na podstawie oceny narażenia zawodowego organ doszedł do przekonania, iż wspomniany pracownik, będąc zatrudnionym na stanowisku [...] w latach 1980-1999 w spółce akcyjnej A, był narażony na działanie hałasu. Pozwoliło to na przyjęcie istnienia związku przyczynowego pomiędzy warunkami pracy a schorzeniem.

W odwołaniu od tego rozstrzygnięcia pracodawca wniósł o jego zmianę poprzez odmowę stwierdzenia choroby zawodowej, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Zarzucił bowiem błąd w ustaleniach faktycznych polegający na wadliwym przyjęciu, jakoby A.K. pracował w warunkach szkodliwych. Wywodził, że w środowisku pracy tegoż nie zanotowano przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu, nadto zatrudniony był on w niepełnym wymiarze czasu pracy przez ostatnie 12 lat. Poza tym podniesiono, że pracownik ten liczy lat 75, zaś od ustania ewentualnego narażenia upłynęło 8 lat, czego nie uwzględniono w ustaleniach stanu zdrowia. Odwołanie zarzuciło też naruszenie przepisu § 2 ust.2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz.1115), które winno mieć zastosowanie w sprawie, poprzez pominięcie upływu ponad dwuletniego okresu od ustania narażenia na działanie hałasu, wykluczającego rozpoznanie choroby zawodowej uszkodzenia słuchu.