Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 9 września 2009 r., sygn. II SA/Bd 540/09

9 września 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik (spr.) Sędziowie : Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Protokolant Justyna Straka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 września 2009r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję D. J. W. [...] z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. nr [...] Dowódca Jednostki Wojskowej nr [...] w O., ustosunkowując się do pisma M. J. z dnia [...] r. zawierającego żądanie wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie zwrotu należnego uposażenia wraz z odsetkami za okres od 9 listopada 2006 r. do 9 stycznia 2009 r. (data uprawomocnienia się wyroku WSA) lub o przyznaniu odszkodowania, stwierdził, że w obecnej sytuacji faktycznej i prawnej brak jest podstaw do uznania takich roszczeń. Zdaniem organu nie jest możliwe wydanie decyzji w trybie art. 8 ust. 1 w zw. z art.104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2003 r., Nr 179, poz. 1750 ze zm.) odnośnie zwrotu żądanego uposażenia, gdyż w obrocie prawnym funkcjonuje prawomocna decyzja o zwolnieniu ze służby. Nieuzasadnione jest także według niego żądanie wypłacenia odszkodowania na podstawie art. 116 cyt. ustawy, ponieważ przepis art. 116 ust. 1 taksatywnie wymienia przesłanki wymagane do wypłaty odszkodowania, podczas gdy w sprawie M. J. orzeczenie o niezdolności do zawodowej służby wojskowej wydane zostało w oparciu o art. 111 pkt 3 i nie zostało uchylone, natomiast decyzja o zwolnieniu ze służby nadal jest obowiązująca.

M. J. odwołał się od stanowiska organu l instancji uznając, że pismo z dnia [...] r. było w istocie decyzją administracyjną i wniósł o jej uchylenie oraz przyznanie odszkodowania z tytułu nieprawidłowego zwolnienia ze służby w wysokości 6 - krotności uposażenia otrzymywanego w ostatnim dniu jej pełnienia, względnie o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ l instancji. W ocenie odwołującego się brak oznaczenia pisma z dnia [...] r. jako decyzji nie oznacza, iż pismo to decyzją nie jest, ponieważ zawiera ono wszystkie elementy decyzji wynikające z art. 107 kpa, zaś brak pouczenia o prawie wniesienia odwołania nie może przesądzać o nie zakwalifikowaniu pisma jako decyzji. Jednocześnie strona wskazała, iż spełnia wymogi przewidziane w dyspozycji art. 116 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, gdyż rozkaz o zwolnieniu wydany do celów ewidencyjnych utracił swój byt, (ważność), ponieważ nie uprawomocniło się orzeczenie Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej. Nastąpiło to dopiero po uprawomocnieniu się wyroku WSA. Ponadto w jej ocenie rozkaz o zwolnieniu, wydany do celów ewidencyjnych, nie był decyzją administracyjną. Wskazując na powyższe strona wniosła o przyznanie odszkodowania z tytułu nieprawidłowego, przedwczesnego zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Dowódca Jednostki Wojskowej nr [...] w [...] po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy wskazał, że na podstawie art. 5 ust. 3 ppkt 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w dniu [...] r. sierż. szt. M. J. został skierowany do TWKL celem orzeczenia o zdolności do zawodowej służby wojskowej ze względu na przedłużające się zwolnienia lekarskie. Wobec orzeczenia TWKL Nr [...] z dnia [...] r. o niezdolności do służby oraz orzeczenia RWKL Nr [...] z dnia [...] r. utrzymującego w mocy orzeczenie TWKL, z dniem [...] r. rozkazem personalnym Nr [...] z dnia [...] r. M. J. został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony w stan spoczynku. Zgodnie z przepisami otrzymał należne świadczenia i odprawę pieniężną. Zdaniem organu odwoławczego wydany rozkaz personalny ma charakter decyzji administracyjnej i skoro decyzja taka nie została wyeliminowana z obrotu prawnego przez jej uchylenie lub stwierdzenie nieważności, to nie istnieje pozytywna przesłanka do wypłacenia odszkodowania na podstawie art. 116 ustawy o służbie żołnierzy zawodowych. Ponadto organ zwrócił uwagę, że wobec istniejących wątpliwości prawnych co do charakteru rozkazu personalnego, należy mieć na względzie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, w szczególności art. 104, który stanowi, iż organ załatwia sprawę przez wydanie decyzji. Organ podniósł również, że zwolnienie żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej na podstawie rozkazu personalnego wydanego do celów ewidencyjnych, o którym mowa w art. 115 ust. 3 ustawy o służbie żołnierzy zawodowych, może mieć miejsce jedynie w sytuacji, kiedy zwolnienie następuje z mocy prawa wskutek wystąpienia określonych okoliczności i zdarzeń faktycznych lub prawnych wyszczególnionych w art. 111 pkt. 1 - 3, 5, 8, 9 lit b, pkt. 11 -15 cyt. ustawy, przy czym dla mocy wiążącej zwolnienia konieczne jest bądź to uprawomocnienie się odpowiedniego orzeczenia lub decyzji, bądź faktyczne zaistnienie okoliczności stanowiącej podstawę zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej. W ocenie organu oznacza to a contrario, że jeżeli podstawę zwolnienia stanowi art. 111 pkt 3 ustawy, lecz nie dojdzie do uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia, to wtedy nie ma podstaw do zwolnienia z mocy prawa i w konsekwencji do wydania rozkazu personalnego o charakterze ewidencyjnym. Wydany zaś w takim wypadku rozkaz personalny ma charakter konstytutywny - posiada cechy i skutki decyzji administracyjnej, od której przysługują środki odwoławcze zgodnie z procedurą przewidzianą w Kodeksie postępowania administracyjnego. Odnosi się to do pozostającej w obrocie prawnym decyzji - rozkazu personalnego nr [...].