Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. II SA/Bd 417/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Krystyna Witt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie świadczeń w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżaną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dowódcy [...] Okręgu Wojskowego z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...], Dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego, działając na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "k.p.a.", art. 116 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t. j.: Dz. U. z 2008 r., Nr 141, poz. 892 ze zm.), zwanej dalej "ustawą pragmatyczną", oraz § 30 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 stycznia 2008 r. w sprawie zwalniania żołnierzy zawodowych z zawodowej służby wojskowej (Dz. U. z 2008 r., Nr 23, poz. 137 ze zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem MON", w związku ze stwierdzeniem decyzją Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...], Nr [...], nieważności decyzji Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego z dnia [...], Nr [...], stwierdził, że data zwolnienia st. sierż. A. G. z zawodowej służby wojskowej w dniu 31 stycznia 2003 r. nie ulega zmianie, uznając jednocześnie, że zwolnienie skarżącego z zawodowej służby wojskowej nastąpiło w drodze wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, dokonanego przez Dowódcę Śląskiego Okręgu Wojskowego, oraz przyznając mu odszkodowanie od Skarbu Państwa w wysokości 21.302,40 zł, stanowiące sześciokrotność kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym liczonego według stawek na porównywalnym pod względem stopnia etatowego i grupy uposażenia stanowisku służbowym, obowiązujących w dniu uprawomocnienia się wspomnianej powyżej decyzji Dowódcy Wojsk Lądowych, tj. w dniu 26 września 2009 r. W uzasadnieniu decyzji Dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego wskazał, iż żądanie A. G. dotyczące przywrócenia go do zawodowej służby wojskowej nie może zostać uwzględnione z przyczyn formalno-prawnych. Zgodnie bowiem z obowiązującym aktualnie przepisem art. 116 ustawy pragmatycznej, w przypadku stwierdzenia nieważności decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez organ wojskowy ulegają uchyleniu jego skutki., jednakże data zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej nie ulega zmianie, a żołnierzowi zawodowemu przysługuje odszkodowanie od Skarbu Państwa w wysokości sześciokrotności kwoty uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych zmian mających wpływ na prawo do uposażenia lub jego wysokość, a w przypadku gdy stanowisko służbowe, które żołnierz zawodowy zajmował przed zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, nie istnieje, według stawek na porównywalnym pod względem stopnia etatowego i grupy uposażenia stanowisku służbowym, obowiązujących w dniu uprawomocnienia się decyzji stwierdzającej nieważność wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej. Organ podkreślił, że w sprawie skarżącego zachodzi podstawa do zastosowania przepisu art. 116 w brzmieniu aktualnym, ponieważ ponowne wszczęcie przez Dowódcę Wojsk Lądowych postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego, zakończone wydaniem przez ten organ w dniu [...] decyzji Nr [...], nastąpiło w nowym stanie prawnym, tj. po dniu 1 stycznia 2008 r. Wskazał również, iż wcześniejsze postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] zostało ostatecznie zakończone w okresie obowiązywania poprzedniej regulacji, tj. w dniu [...] kiedy to Minister Obrony Narodowej ostateczną decyzją Nr [...] utrzymał w mocy decyzję Dowódcy Wojsk Lądowych, Nr [...], z dnia [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego Nr [...] z dnia [...]. Wyjaśniono także, że okoliczność, iż wyrokiem z dnia [...] w sprawie o sygn. akt [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie obydwie te decyzje organów wojskowych uchylił, nie wpływa na ostateczny charakter tych rozstrzygnięć.