Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2009 r., sygn. I SA/Wa 506/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) WSA Gabriela Nowak Protokolant Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2009 r. sprawy ze skargi P. [...] S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2008 r. nr [...] Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa działając na podstawie art. 18 ust. 2 oraz art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy z

10 maja 1990 roku. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych ( Dz. U. Nr 32 poz. 191, ze zm. i art. 138 § 1 pkt 1 kpa) po rozpatrzeniu odwołania P. S. A. od decyzji Wojewody [...] z [...] listopada 2008 roku Nr [...], stwierdzającej nabycie, z dniem 27 maja 1990 roku, z mocy prawa, własności nieruchomości, położonej w W. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów, obrębu [...], jako działka Nr [...], o pow. [...] ha, przez Gminę Miejską W., utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że Wojewoda [...] decyzją z [...] listopada 2008 roku [...] stwierdził nabycie, z mocy prawa, przez Gminę Miejską W. własności nieruchomości opisanej powyżej.

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda badając stan prawny przedmiotowej nieruchomości na dzień 27 maja 1990 podkreślił brak tytułu prawnego do tej nieruchomości ze strony władającego przedsiębiorstwa P., który to tytuł prawny mógłby wykluczyć komunalizację nieruchomości z mocy prawa.

Odwołanie od decyzji Wojewody złożyły P. S.A. w W. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji i umorzenia postępowania, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu odwołania skarżący zakwestionował zastosowanie przepisu art. 5 ust 1 ustawy komunalizacyjnej oraz powołał się na przepisy statuujące przedsiębiorstwo P., które według niego tworzą tytuł prawny do przedmiotowego mienia oraz na przepis art. 11 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 roku ponieważ w ocenie skarżącego P. wykonywała zadania należące do właściwości organów administracji rządowej. Skarżący przywołał również treść przepisu art. 37 ustawy z 14 lipca 1961 roku o gospodarce terenami w miastach i osiedlach oraz przepisy § 1 ust 2 i § 4 ust 1, 2, 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 lutego 1998 roku, które w ocenie skarżącego także eliminują możliwość komunalizacji z mocy prawa przedmiotowej nieruchomości.