Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. IV SA/Gl 996/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi E.Ś. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę

Uzasadnienie

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w K. decyzją z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 104 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 ze zm.) nie stwierdził u E. Ś. choroby zawodowej - choroby układu wzrokowego wywołanej czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi pod nazwą alergiczne zapalenie spojówek wymienionej w pozycji 25/1 wykazu chorób zawodowych. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że zapadło ono na podstawie zgromadzonego materiału w postaci karty oceny narażenia zawodowego w związku z podejrzeniem choroby zawodowej, orzeczenia lekarskiego nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wystawionego przez Poradnię Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w S. a także orzeczenia lekarskiego nr [...] o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wystawionego przez Przychodnię Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. Nadto wskazano, że z przeprowadzonego dochodzenia epidemiologicznego wywiadu zawodowego wynika, iż E. Ś. od 1969 r. zatrudniona była jako pielęgniarka i w całym okresie zatrudnienia miała kontakt z czynnikami dezynfekującymi o działaniu drażniącym i alergizującym. Z orzeczenia lekarskiego placówki medycznej pierwszej instancji wydanego na podstawie przeprowadzonych badań diagnostycznych, a w szczególności testów alergologicznych z potencjalnymi alergenami środowiska pracy takimi jak środki dezynfekcyjne, lateks i rękawice gumowe wynikało, że brak jest podstaw upoważniających do rozpoznania u strony alergicznego zapalenia spojówek pochodzenia zawodowego. Analogiczne orzeczenie wydał Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. Potwierdził on rozpoznanie placówki medycznej pierwszego szczebla i wydał orzeczenie, z którego wynikało, że u strony występuje przewlekły suchy nieżyt spojówek, a charakter zmian miejscowych w kontekście ujemnych wyników przeprowadzonych wcześniej testów alergologicznych nie pozwala na rozpoznanie alergicznego zapalenia spojówek pochodzenia zawodowego. Pomimo uznania przez organ pierwszej instancji, ze E. Ś. pracowała w warunkach narażenia zawodowego to jednak z uwagi na orzeczenia obu placówek medycznych organ ten uznał za niezbędne odmówić stwierdzenia choroby zawodowej.