Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 lutego 2009 r., sygn. II SA/Gd 817/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Przybielski Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Skrzycka-Pilch Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Protokolant Starszy Referent Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjno - Drogowych na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 kwietnia 2004 r., nr [...], Wójt Gminy ustalił warunki zabudowy "A" Sp. z o.o. w K. dla inwestycji polegającej na budowie na działkach nr [...], [...] i [...] w obrębie geodezyjnym K. bazy PRID, w skład którego wchodzić mają budynek socjalno-magazynowy, budynek warsztatowy, węzeł betoniarski, urządzenia do produkcji kruszywa, wiata magazynowa, infrastruktura techniczna, plac do pryzmowania, drogi dojazdowe i place manewrowe.

Wnioskiem z dnia 30 grudnia 2005 r. B. J. wystąpiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o stwierdzenie nieważności decyzji o warunkach zabudowy z dnia 16 kwietnia 2004 r. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że planowana inwestycja będzie negatywnie oddziaływać na środowisko przyrodnicze i zabytek znajdujący się w sąsiedztwie. Nadto, rażąco narusza jej interesy jako właściciela nieruchomości sąsiedniej. W ocenie wnioskodawczyni o wadliwości decyzji przesądza fakt pominięcia wielu okoliczności faktycznych mających znaczenie prawne dla zabezpieczenia zabytku i jej własności. Zaskarżona decyzja została wydana stronie, która już posiadała wcześniejszą decyzję, dotyczącą tego samego terenu, na gromadzenie i przetrzymywanie odpadów drogowych. Strona ta otrzymała również zgodę na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych dla środowiska i ludzi, co stwarza zagrożenie dla środowiska i ludzi. Wnioskująca podniosła, że kwestionowana decyzja została wydana bez jej udziału w postępowaniu. Nadto, narusza prawo w sposób rażący i naraża ją na szkodę wynikającą z pobawienia jej nieruchomości funkcji obiektu rekreacyjnego i chronionego ustawą o ochronie zabytków.