Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. II SA/Wa 516/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spraw.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Andrzej Kołodziej, Protokolant Łukasz Bazyluk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2008 r. sprawy ze skargi H. O. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia specjalnego 1) oddala skargę, 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. S. kwotę zł 240 (dwieście czterdzieści zł) powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług w wysokości 52,80 (pięćdziesiąt dwa osiemdziesiąt) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej decyzją z dnia [...] września 2007 r. nr [...], na postawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), utrzymał swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...], którą odmówił H. O. (zwanej dalej skarżącą) przyznania świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004, Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), możliwe jest w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepis ten nie precyzuje warunków, jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być przyznana w trybie tego przepisu. Przy rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczeń specjalnych sytuacja bytowa wnioskodawcy brana jest pod uwagę, jednak nie stanowi jedynego kryterium ich przyznawania. Świadczenie specjalne może być przyznane osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, o ile w sprawie występują także inne okoliczności, wskazujące na jej szczególny charakter.