Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1719/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra - Błaszczykowska, Sędziowie WSA Ewa Grochowska - Jung (spr.), Stanisław Marek Pietras, , Protokolant, asystent sędziego Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej 1. oddala skargę 2. Przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat N. S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści ) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] o odmowie przyznania J. S. renty specjalnej.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2011 r. J. S., powołując się na art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), wystąpił do Prezesa Rady Ministrów o przyznanie renty specjalnej.

Wniosek swój motywował katastrofalnym zdarzeniem losowym, czyli "bezpośrednim zderzeniem z mafią, ulokowaną w strukturach Państwa". Wnioskodawca ogólnikowo podał, że"początkiem nieszczęścia" była "decyzja SSR [...]", która sprawę (brak szczegółowych wyjaśnień) mającą miejsce w K. przekazała do L., gdzie firma leasingowa, w ogólnokrajowej skali, wyłudzała pieniądze z podwójnego oprocentowania. Wnioskodawca, jak podaje, zaprotestował i podniósł, że w wyniku prowadzonego śledztwa mafia wiele straciła. On zaś - jak twierdzi - stał się wrogiem do tego stopnia, iż Minister Sprawiedliwości złożył do Prokuratury [...] zawiadomienie o przestępstwie tylko po to, by zniechęcić współproducentów filmu [...], którego scenariusz został napisany przez wnioskodawcę, do finansowania projektu. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez wnioskodawcę Sąd oddalił skargę. Wnioskodawca nadesłał scenariusz tego filmu. Twierdzi, że po publikacji scenariusza dokonano ataku na jego życie, po czym "uderzono" w jego wniosek o rentę i doprowadzono do utraty mieszkania. Wnioskodawca wyraził swoje oburzenie działalnością sądów w sprawie konsekwencji w odmowie przyznania mu renty. Zdaniem wnioskodawcy "wypełnia to warunek katastrofalnego zdarzenia w wymiarze ekonomicznym, ale też zagrożenia". W swoim kolejnym piśmie wnioskodawca oświadczył, że jest osobą niepełnosprawną bólowo, a stan swój przyrównał do opisu choroby [...], czyli - jak wyjaśnił - "stanu świadomego parcia na śmierć jako wybawienie". Podał, że jego niepełnosprawność to [...], które "objawiają się patologiczną niezgodą na brak logiki". Uważa, że brak logiki w orzeczeniach spowodował, iż wpadł w stały stan obłędu. Wskazał, że Sąd Okręgowy w K. przyznał ZUS rację w odmowie przyznania mu prawa do renty z uwagi na zdolność do pracy. Ten sam Sąd przyznał również rację Zespołowi ds. Orzekania o Niepełnosprawności, iż jest on osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym.