Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 marca 2008 r., sygn. I SA/Wr 1785/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Asesor WSA Anetta Chołuj, Protokolant Anna Kruś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 marca 2008 r. sprawy ze skargi A w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatek od nieruchomości za lata 2001-2004 oddala skargę

Uzasadnienie

Wójt Gminy K. decyzją z dnia [...] Nr [...] określił A w W. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2001 rok w wysokości [...], za 2002 rok w wysokości [...] i za 2003 rok w wysokości [...] i za 2004 rok w wysokości [...] z tytułu posiadania nieruchomości gruntowej o pow. [...] położonej w obrębie K. w miejscowości J. D., stanowiącej własność Skarbu Państwa powierzonej podatnikowi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia [...] nr [...]. Organ I instancji opodatkował wyżej wymieniony grunt wg stawek podatku od nieruchomości określonych dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą inną niż działalność rolnicza lub leśna (2001 i 2002 rok) i dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (2003 i 2004 rok). Przy wymiarze podatku zastosowano stawki podatkowe określone uchwałami Rady Gminy K. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości za poszczególne lata.

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało decyzję organu podatkowego I instancji w mocy. W pierwszej kolejności wskazano, że organ podatkowy I instancji uwzględnił uwagi zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 października 2006 r. sygn akt I SA/Wr 691/05, który uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. oraz poprzedzającą ją decyzję organu podatkowego I instancji, stwierdzając, że błędnie uznano za podatnika B we W., podczas gdy podmiotowość podatkową posiada wyłącznie A w W. (zwana też dalej: A lub A), ona bowiem, a nie jej terenowe jednostki organizacyjne - posiada osobowość prawną i jest podmiotem praw i obowiązków publicznych. W tej sytuacji decyzje organów podatkowych zostały wydane z naruszeniem prawa, nie uwzględniały bowiem właściwej reprezentacji gwarantującej stronie możliwość czynnego udziału w sprawie.