Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 listopada 2007 r., sygn. I SA/Gd 579/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Asesor WSA Bogusław Woźniak (spr.), Protokolant Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 listopada 2007 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik, listopad 2003 r. oraz styczeń i od kwietnia do lipca 2004 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz strony skarżącej kwotę 3.547 zł ( trzy tysiące pięćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] określił J.S. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za październik, listopad 2003 r. i styczeń 2004 r., oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym - kwotę do przeniesienia na następny miesiąc za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec 2004 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za lipiec 2004 r. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w fakturach wystawionych przez A. S. K. Podmiot ten, w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego był podmiotem nieistniejącym w obrocie prawnym, a także nie uprawnionym do wystawiania faktur, w konsekwencji faktury te nie dają prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w październiku i listopadzie 2003 r. oraz w styczniu, kwietniu i lipcu 2004 r.

J.S. wniósł odwołanie od wymienionej wyżej decyzji do Dyrektora Izby Skarbowej. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenia art. 120, art. 122 oraz art. 181, art. 187 § 1, art. 188, art. 190 Ordynacji podatkowej, polegające na: 1) nie wyjaśnieniu w sposób wyczerpujący sprawy, 2) sprzeczności istotnych ustaleń organu pierwszej instancji z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Ponadto strona zarzuciła naruszenie art. 19 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w związku z § 48 ust. 4 pkt 1 lit a. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług polegające na niewłaściwym ich zastosowaniu oraz naruszenie art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 109 ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 2004 r. Strona odwołująca wniosła jednocześnie o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka S.K. oraz przeprowadzenie dowodu z zeznań pracowników podatnika na okoliczność faktycznego wykonania usług. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, że uznanie, iż S.K. był podmiotem nieuprawnionym do wystawiana faktur z uwagi na niedokonywanie rozliczeń podatku oraz nieskładnie deklaracji jest całkowicie bezpodstawne. Zarówno przepisy obowiązujące przed 1 maja 2004 r., jak i po tej dacie nie dają organom podatkowym prawa do arbitralnego decydowania o tym czy danego, zarejestrowanego (a takim był S.K.) podatnika VAT należy uznać za podmiot uprawniony do wystawiania faktur, czy też nieuprawniony. W ocenie odwołującego bezspornym jest, że S.K. zarejestrował się jako podatnik, złożył także jedną z deklaracji i to uprawniało do wystawiania faktur. Kwestia egzekwowania obowiązku rozliczenia podatku oraz składania deklaracji VAT - 7 należy do sfery uprawnień i obowiązków organów podatkowych. Podatnik - nabywca usługi, nie może ponosić konsekwencji nie wywiązywania się z obowiązków podatkowych przez usługodawcę - zarejestrowanego podatnika VAT, tym bardziej, że jak się okazało S.K. leczy się psychicznie i regularnie zażywa środki psychotropowe. Z punktu widzenia zachowania prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony istotnym jest, że usługi zostały wykonane, a cena została zapłacona. Kwestia zapłaty ceny został dowiedziona. Natomiast w przypadku wątpliwości, co do wykonania usługi, z uwagi na fakt, iż usługodawca składając swoje wyjaśnienia w Komendzie Policji był pod wpływem działania środków psychotropowych konieczne staje się, zdaniem odwołującego, przeprowadzenie wnioskowanych dowodów, które dowiodą, że sporne usługi zostały wykonane.