Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 września 2007 r., sygn. IV SA/Wr 198/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Sędzia WSA Małgorzata Masternak-Kubiak, Protokolant Robert Hubacz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 września 2007 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] r. nr bez numeru w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji oddala skargę.

Przedmiotem skargi wniesionej przez T. K. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] r. Nr [...] utrzymująca w mocy rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji w W. z dnia [...] r., Nr [...], wydany na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (DZ. U. Nr 7, poz. 58) orzekający o zwolnieniu skarżącego ze służby w Policji .

Komendant Miejski Policji w W. wyżej wymienioną decyzją zwolnił z dniem 31 stycznia 2007 r. ze służby w Policji T. K., orzekając jednocześnie, że na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 3 ustawy o Policji, jest on uprawniony do 50% odprawy oraz ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy, oraz zgodnie z § 5 pkt 3 lit. d rozporządzenia Ministra spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg nagroda roczna za rok 2006 r. zwalnianemu nie przysługuje. Ponadto powołując się na art. 110 ustawy o Policji orzekł , że zwalnianemu nie przysługuje nagroda roczna za rok 2007. W uzasadnieniu rozkazu personalnego organ I instancji wskazał, że w toku postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową w W. pod syn. akt Nr [...] przedstawiono w dniu 13 listopada 2006 roku T. K. zarzut o to że, w dniu 13 listopada 2006 r. w W. w województwie d. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki Volkswagen Vento numer rejestracyjny [...], wymusił pierwszeństwo przejazdu na skrzyżowaniu drogi z pierwszeństwem przejazdu z drogą podporządkowaną podczas skrętu w lewo wobec nadjeżdżającego z naprzeciwka samochodu osobowego marki Opel Corsa numer rejestracyjny [...], doprowadzając do zderzenia obydwu pojazdów, a następnie zbiegł z miejsca zdarzenia. W wyniku zdarzenia M. W. doznał obrażeń ciała w postaci złamania trzonu kości udowej lewej oraz złamania rzepki nogi lewej, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na okres powyżej dni siedmiu, to jest o przestępstwo określone w art. 177 § I k.k. i art. 178 k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. Dalej organ wskazał, że policjant rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] r. został zawieszony w czynnościach służbowych na okres od [...] r. do [...]r., natomiast Prokurator Prokuratury Rejonowej w W. w tym samym dniu wydał postanowienie o zastosowaniu środków zapobiegawczych w postaci poręczenia majątkowego, zakazu opuszczania kraju oraz zawieszenia podejrzanego w czynnościach służbowych. Jednocześnie w stosunku do T. K. wszczęto procedurę zmierzającą do jego zwolnienia ze służby na podstawie art.. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. nr 7 poz. 58 z 29.01.2002 r. - tekst jednolity z późniejszymi zmianami) zwracając się do organizacji zakładowej związku zawodowego policjantów o wydanie stosownej opinii. Zarząd Wojewódzki Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów województwa d. negatywnie ocenił czyn policjanta, stwierdzając, że podstawa prawna zwolnienia ze służby jest sprzeczną z Konstytucją. Zarówno o wszczęciu powyższej procedury, jak i zasięgnięciu opinii związku zawodowego policjant został pisemnie poinformowany. Organ I instancji powołał się na przepis art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji policjanta , według którego można zwolnić ze służby w przypadku popełnienia przez niego czynu o znamionach przestępstwa, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia jego pozostanie w służbie. Oceniając charakter i okoliczności opisanego wyżej czynu Komendant Miejski Policji uznał, że w przypadku T. K. obie te przesłanki wystąpiły, albowiem o oczywistości popełnienia czynu o znamionach przestępstwa świadczą zeznania osób będących bezpośrednimi uczestnikami wymienionego zdarzenia, jak też fakt przyznania się T. K. do popełnienia czynu. W konkluzji organ wskazał , że uregulowanie zawarte w art. 42 ust. 7 ustawy o Policji pozwala przywrócić funkcjonariusza zwolnionego ze służby w Policji, jeżeli postępowanie karne zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym albo orzeczeniem o umorzeniu postępowania z powodu niepopełnienia przestępstwa albo przestępstwa skarbowego lub braku ustawowych znamion czynu zabronionego.