Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wr 231/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska, Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak, Asesor WSA Olga Białek (sprawozdawca), Protokolant Kamila Zawiślan, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 grudnia 2006r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego wznowionego postanowieniem Starosty D. w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. uchyla decyzję Wojewody D. z dnia [...], nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Starosty D. z dnia [...], nr [...]; III. uchyla postanowienie Starosty D. z dnia [...] (nr [...]); IV. uchyla decyzję Wojewody D. z dnia [...], Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty D. z dnia [...], Nr [...]; V. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; VI. zasądza od Wojewody D. na rzecz R. B. kwotę 255 zł (dwieście pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]Kierownik Urzędu Rejonowego w D. zatwierdził projekt budowlany i udzielił A Spółce z o.o. z siedzibą w B., pozwolenia na budowę - adaptacji części budynku położonego przy ul. K. [...] w D. z przeznaczeniem na biuro reklamowe. Decyzja ta doręczona została między innymi R. B.

W dniu 21 maja 2005 r. do Starosty D. wpłynął wniosek R. B. o wznowienie postępowania i uchylenie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 10 października 1996 r. udzielonego firmie A lub stwierdzenie jej nieważności albowiem projekt techniczny nie posiadał wymaganych uzgodnień, co wynika z pisma Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 22 maja 1997 r.

Decyzją z dnia [...] (nr [...]) Starosta D. odmówił wznowienia postępowania, uznając, że niezaistniała przesłanka wznowienia postępowania.

W wyniku odwołania Wojewoda D. decyzją z dnia [...], nr [...], uchylił przedmiotowe rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, wskazując przede wszystkim na konieczność wyjaśnienia czy strona dochowała terminu o którym mowa w art. 148 k.p.a.