Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 24 lipca 2012 r. (Chyżyński przeciwko Polsce), sygn. 32287/09
Odbywająca karę osoba chora musi być umieszczona w warunkach zapewniających ochronę jej zdrowia, z uwzględnieniem powszechnie znanych i uzasadnionych ograniczeń związanych z osadzeniem. O ile nie można interpretować artykułu 3 Konwencji, jako ustanawiającego ogólny obowiązek zwolnienia osoby z aresztu z powodów zdrowotnych lub przeniesienia jej do zwykłego szpitala, nawet, jeśli cierpi na chorobę, która jest szczególnie uciążliwa w leczeniu, to nakłada on na Państwo obowiązek ochrony integralności fizycznej osób pozbawionych wolności.
Teza od Redakcji
W sprawie Chyżyński p. Polsce,
Europejski Trybunał Praw Człowieka (czwarta sekcja), jako izba składająca się z następujących sędziów :
David Thór Björgvinsson, przewodniczący,
Lech Garlicki,
Päivi Hirvelä,
George Nicolaou,
Ledi Bianku,
Zdravka Kalaydjieva,
Nebojša Vučinić,
oraz Fatos Arac?, zastępca kanclerza sekcji,
Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lipca 2012 r.,
wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu :
POSTĘPOWANIE
1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 32287/09) wniesionej w dniu 13 czerwca 2009 roku przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na podstawie artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego Pana Dariusza Chyżyńskiego ("skarżący).
2. Skarżący był reprezentowany przez mecenasa W. Szewczyka, adwokata praktykującego w Gdańsku. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez jego pełnomocnika Pana J. Wołąsiewicza, z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
3. Skarżący zarzucił przewlekłość prowadzonego przeciwko niemu postępowania karnego oraz brak wymaganej w jego stanie zdrowia opieki medycznej w warunkach penitencjarnych.
4. W dniu 9 lutego 2011 r. Przewodniczący podjął decyzję o powiadomieniu Rządu o wpłynięciu skargi. Nadto, na mocy artykułu 29 § 1 Konwencji przyjęto, że sprawa zostanie rozpatrzona w tym samym czasie zarówno, co do dopuszczalności jak i co do meritum.