Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 6 grudnia 2011 r. (Enrique Hernan Segura Naranjo przeciwko Polsce), sygn. 67611/10
W dniu 6 grudnia 2011 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka (Czwarta Sekcja), jako izba składająca się z:
David Thor Bjórgvinsson, przewodniczący,
Lech Garlicki,
George Nicolaou,
Ledi Isianku,
Zdravka Kalaydjieva,
Nebojśa Vućinić,
Vincent A. De Gaetano, sędziowie
oraz Fatoş Arac? Zastępca Kanclerza Sekcji,
Po zapoznaniu się z wyżej wymienioną skargą wniesioną w dniu 16 listopada 2010 r.,
Zważywszy na środek tymczasowy zalecony pozwanemu Rządowi na podstawie reguły 39 Regulaminu Trybunału,
Zważywszy na decyzję o przyznaniu pierwszeństwa skardze na podstawie reguły 41 Regulaminu Trybunału,
Po zapoznaniu się z uwagami pozwanego rządu oraz odpowiedziami przedstawionymi przez skarżącego,
Wydaje następującą decyzję.
STAN FAKTYCZNY
1. Skarżący, Pan Enrique Hernan Segura Naranjo, obywatel kolumbijski, posiadający od 1999 roku prawo stałego pobytu w Szwajcarii, urodzony w 1996 r., jest osadzony w Areszcie Śledczym Warszawa Mokotów. Skarżący był reprezentowany przed Trybunałem przez mecenasa M. Komarnickiego, adwokata praktykującego w Warszawie. Rząd Polski ("Rząd") był reprezentowany przez swojego pełnomocnika Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
A. Okoliczności sprawy
2. Stan faktyczny sprawy, tak jak został on przedstawiony przez strony, można streścić w następujący sposób.
1. Postępowanie w sprawie wniosku o ekstradycję skarżącego do Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz postępowanie karne toczące się przeciwko niemu w Polsce
3. Skarżący został zatrzymany w Polsce w lutym 2009 r. w związku z przemytem środków odurzających na skalę międzynarodową. Polskie organy ścigania wszczęły przeciwko niemu śledztwo o to, że działając wspólnie z innymi osobami usiłował wprowadzić do obrotu znaczną ilość kokainy pochodzącej z Kolumbii.
4. W dniu 30 marca 2009 r. do Prokuratury Okręgowej w Warszawie wpłynął wniosek władz amerykańskich o zatrzymanie i ekstradycję skarżącego do Stanów Zjednoczonych. Następnie wpłynął kolejny wniosek o wydanie skarżącego do Stanów Zjednoczonych wraz z nakazem aresztowania z dnia 22 kwietnia 2009 r. wydanym przez sąd dystryktu Michigan na podstawie aktu oskarżenia, w którym zarzucono skarżącemu popełnienie następujących przestępstw: a) udział w zmowie mającej na celu wprowadzenie do obrotu ponad pięciu kilogramów kokainy (conspiracy to distribute more than five kilograms of cocaine), to jest czyn z tomu 21, rozdział 846 i 841 (b)(l)(A) amerykańskiego kodeksu federalnego, podlegający karze w maksymalnym wymiarze dożywotniego pozbawienia wolności; b) udział w zmowie mającej na celu pranie brudnych pieniędzy (conspiracy to launder money instruments), to jest czyn z tomu 18 rozdział 1956(a)(2)(A) i 8411956(h) amerykańskiego kodeksu federalnego podlegający karze w maksymalnym wymiarze 20 lat pozbawienia wolności; c) pranie brudnych pieniędzy wspólnie z innymi osobami (laundering of money instruments in association with others),to jest czyn z tomu 18, rozdział 1956(a)(2)(A) i 2 amerykańskiego kodeksu federalnego podlegający karze w maksymalnym wymiarze 20 lat pozbawienia wolności. Na poparcie zarzutów przeciw skarżącemu władze amerykańskie przywołały obciążające go dowody, szczególnie w postaci zeznań złożonych przez agenta służb antynarkotykowych