Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 30 października 2012 r. (Głowacki przeciwko Polsce), sygn. 1608/08

Rozsądny charakter długości postępowania musi być oceniany w świetle okoliczności sprawy oraz z uwzględnieniem następujących kryteriów: stopień zawiłości sprawy, postępowanie skarżącego i właściwych władz oraz konsekwencje jakie niesie ze sobą wydanie rozstrzygnięcia w sporze dla skarżącego.

Teza od Redakcji

W sprawie Głowacki przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Sekcja Czwarta), zasiadając jako Izba w składzie:

David Thór Björgvinsson, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

Päivi Hirvelä,

George Nicolaou,

Zdravka Kalaydjieva,

Nebojša Vučinić,

Vincent A. De Gaetano, sędziowie,

oraz Lawrence Early, Kanclerz Sekcji,

Obradując na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 października 2012 roku,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 1608/08) wniesionej do Trybunału w dniu 27 grudnia 2007 roku przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela Polski, Pana Leszka Roberta Głowackiego ("skarżący").

2. Skarżący był reprezentowany przez Pana P. Florka, adwokata prowadzącego praktykę w Warszawie. Rząd polski ("Rząd") był reprezentowany przez pełnomocnika, Pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżący zarzucił w szczególności naruszenie Artykułu 3 Konwencji w związku ze stosowaniem wobec niego statusu "więźnia niebezpiecznego". Sformułował następnie zarzut przewlekłości postępowania w sprawie karnej prowadzonej przeciwko niemu.

4. W dniu 17 listopada 2010 roku skarga została zakomunikowana Rządowi. Wydano także decyzję o łącznym rozpoznaniu skargi co do meritum i dopuszczalności (Artykuł 29 ust. 1).

STAN FAKTYCZNY

I. OKOLICZNOŚCI SPRAWY

5. Skarżący urodził się w 1957 roku i mieszka w Warszawie.

A. Pierwsze postępowanie karne

6. W bliżej nieokreślonym dniu w 1991 roku skarżącemu postawiono zarzut rozboju kwalifikowanego. 1993 roku Prokurator Wojewódzki w Siedlcach zamknął śledztwo z uwagi na brak możliwości ustalenia miejsca pobytu skarżącego. W lipcu 1993 roku skarżący został zatrzymany i rozpoczął odbywanie kary pozbawienia wolności, która została wymierzona w 1982 roku.