Postanowienie SN z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. IV CSK 332/18

Zasadom wykładni określonym w art. 65 § 2 k.c. podlega także kwalifikacja prawna umowy wyrażona nadaną jej przez strony nazwą. Wprawdzie wątpliwości, co do charakteru umowy mogą usunąć same strony opatrując umowę określonym tytułem lub używając nazwy umowy w tekście, ale kwalifikacja tego rodzaju nie ma, wbrew zarzutom skargi, charakteru przesądzającego. Decydująca jest bowiem rzeczywista istota umowy determinowana jej treścią, zgodnym zamiarem stron i celem umowy, a nie jej nazwa, która niejednokrotnie może nie oddawać natury łączącego strony stosunku prawnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Górowski

w sprawie z powództwa małoletniego O. P. przeciwko R. P. o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 lutego 2019 r., na skutek skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 22 grudnia 2017 r., sygn. akt I Ca [...],