Wyrok SN z dnia 25 października 2017 r., sygn. II UK 521/16

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski (przewodniczący)

SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z wniosku M.K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w [...] o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 października 2017 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego [...] z dnia 9 marca 2016 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu [...] do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny [...] III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 9 marca 2016 r. po rozpoznaniu a skutek apelacji organu rentowego zmienił wyrok Sądu Okręgowego w [...] - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 maja 2015 r. przyznający wnioskodawczyni M.K. prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych i oddalił jej odwołanie od negatywnej decyzji emerytalnej z dnia 27 listopada 2014 r.

W sprawie tej ustalono, że M.K. (ur. 14 kwietnia 1959 r.) od 1 września 1974 r. była zatrudniona jako pracownik młodociany w Dziewiarskiej Spółdzielni Pracy w W., w której odbywała praktyczną naukę zawodu dziewiarki - szydełkarki płaskiej w ramach wstępnego stażu pracy do 30 listopada 1976 r. Po jego zakończeniu od dnia 1 grudnia 1976 r. została zatrudniona na podstawie umowy o pracę w Zakładzie Dziewiarskim w W. na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy w systemie pracy akordowej, gdzie pracowała jako dziewiarka szydełkarka na stojąco, obsługując ręcznie maszynę dziewiarską. Była zatrudniona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w systemie zmianowym na jednej wielkiej hali, w której było 10 ręcznych szydełkarek, 6 karsów oraz 3 interloki. W hali panował hałas, unosił się kurz pochodzący przede wszystkim z wełny i nie było środków ochronnych w postaci masek czy słuchawek. W okresie tego zatrudnienia wnioskodawczyni wykorzystała urlop wychowawczy od 10 lutego 1979 r. do 31 sierpnia 1981 r. Od 1 września 1981 r. ubezpieczona rozpoczęła pracę w Spółdzielni Inwalidów w K. w punkcie dziewiarskim, w którym na szydełkarce wytwarzała swetry. Była też zatrudniona na stanowisku kierownika punktu usługowego w B., w którym wykonywała takie same czynności jak inni dziewiarzy, ale dodatkowo odpowiadała za prowadzenie dokumentacji. Następnie z dniem 4 stycznia 1982 r. powierzono jej obowiązki dziewiarza-kołdarza przy produkcji kołder z surowców własnych spółdzielni, tj. z pierza i wełny nasączanej różnymi chemikaliami. Od 1 lipca 1986 r. ubezpieczona wykonywała pracę cerowaczki w wykańczalni w pełnym wymiarze czasu pracy, którą wykonywała na siedząco ze względu na ówczesny stan ciąży. Cerowaczki pracowały w hali produkcyjnej, zajmując się poprawianiem i zszywaniem braków w skarpetach, które uzyskały negatywną ocenę kontroli jakości produktu. Od 18 listopada 1986 r. do 31 sierpnia 1987 r. wnioskodawczyni przebywała na urlopie wychowawczym. Z dniem 1 września 1987 r. została przeniesiona do działu formowania skarpet i rajstop, w którym pracowała na stanowisku formierza skarpet stale i w pełnym wymiarze godzin pracy. Następnie do dnia rozwiązania umowy o pracę, tj. do 14 lipca 1997 r., pracowała jako dziewiarka na owerlokach. Po 14 listopada 1991 r. często pobierała zasiłki chorobowe. Legitymuje się ogólnym stażem ubezpieczenia w wymiarze 22 lat, 11 miesięcy i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych.