Wyrok SN z dnia 5 sierpnia 2014 r., sygn. I UK 442/13

Czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się do okresu uprawniającego do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Takie doliczenie jest możliwe tylko wówczas, gdy zainteresowany podjął prace w szkodliwych warunkach w ciągu 30 dni od opuszczenia wojska.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)

Protokolant Grażyna Niedziałkowska

w sprawie z odwołania Z. I. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o wcześniejszą emeryturę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 sierpnia 2014 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 3 września 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny wyrokiem z 3 września 2013 r. oddalił apelację skarżącego wnioskodawcy Z. I. od wyroku Sądu Okręgowego w S. z 9 stycznia 2013 r., którym oddalono jego odwołanie od decyzji pozwanego z 26 października 2012 r., odmawiającej mu prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie art. 184 i 32 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.; dalej jako "ustawa emerytalna"), wobec niewykazania 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Spór koncentrował się na kwestii czy do okresu pracy w szczególnych warunkach można zaliczyć okres zasadniczej służby wojskowej wnioskodawcy od 25 kwietnia 1972 r. do 9 kwietnia 1974 r., po której - 25 kwietnia 1974 r. - wnioskodawca rozpoczął pracę jako kierowca samochodu ciężarowego. Wnioskodawca przed rozpoczęciem służby wojskowej nie był zatrudniony jako pracownik i pracował w gospodarstwie rolnym. Sądy pierwszej i drugiej instancji decyzję pozwanego uznały za prawidłową. W szczególności wskazano, że nie został spełniony warunek odbycia zasadniczej służby wojskowej w czasie pracowniczego zatrudnienia w szczególnych warunkach (wyrok Sądu Najwyższego z 6 kwietnia 2006 r., III UK 5/06). Warunek taki wynikał z art. 108 ust. 1 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2012 r., poz. 461 ze zm.; dalej jako "ustawa z 1967 r."). Sporne uprawnienie nie przysługuje osobie, która nie była zatrudniona przed służbową wojskową. Zróżnicowanie uprawnień potwierdzały przepisy rozporządzenia wykonawczego z 22 listopada 1968 r. w sprawie uprawnień żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. Nr 44, poz. 318 ze zm.; dalej jako "rozporządzenie z 1968 r.") - § 3 i § 6. Nie narusza to zasady równości wobec prawa. Podmioty różniące się mogą być traktowane odmiennie.