Uchwała SN z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. III UZP 15/15

Przepis art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz. U. z 2014 r., poz. 159 ze zm.) nie ma zastosowania do ubezpieczonego, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy uzyskał zaświadczenie właściwego lekarza o odzyskaniu zdolności do pracy i w związku z tym zaświadczeniem podjął pracę zarobkową, o czym zawiadomiono organ rentowy.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Dawid Miąsik

SSN Jolanta Frańczak

Protokolant Halina Kurek

w sprawie z odwołania T. C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych z udziałem zainteresowanych: K. Spółki z o.o. z siedzibą w Z., KB. Spółki z o.o. z siedzibą w Z. o zasiłek chorobowy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 lutego 2016 r., zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 26 lutego 2015 r.,

czy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1990 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ma zastosowanie do ubezpieczonego, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy uzyskał zaświadczenie właściwego lekarza o odzyskaniu zdolności do pracy i związku z tym zaświadczeniem podjął pracę zarobkową?

podjął uchwałę:

Przepis art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz. U. z 2014 r., poz. 159 ze zm.) nie ma zastosowania do ubezpieczonego, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy uzyskał zaświadczenie właściwego lekarza o odzyskaniu zdolności do pracy i w związku z tym zaświadczeniem podjął pracę zarobkową, o czym zawiadomiono organ rentowy.

Uzasadnienie

Przestawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego: dwoma decyzjami z dnia 27 listopada 2013 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił T. C. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 19 września 2013 r. do 8 października 2013 r. i jednocześnie w każdej decyzji zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu zasiłku chorobowego nienależnie pobranego z funduszu chorobowego w kwocie 9.804,80 zł oraz odsetek w kwocie 143,18 zł. Jako podstawę prawną zaskarżonej decyzji organ rentowy wskazał art. 17, art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. a i art. 66 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 2014 r., poz. 159 ze zm.; dalej jako ustawa zasiłkowa) oraz art. 84 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 121 ze zm.; dalej jako ustawa systemowa).