Wyrok SN z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. II UK 528/13

Prawo do emerytury z art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS nabywa ubezpieczony urodzony po dniu 31 grudnia 1948 r., który w dniu wejścia w życie ustawy spełnił określone w niej warunki stażowe, a po tej dacie osiągnął wymagany wiek, niezależnie od tego, czy w chwili osiągnięcia tego wieku wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub był pracownikiem wykonującym inną pracę, czy też pozostawał w zatrudnieniu na innej podstawie niż stosunek pracy bądź nie pozostawał w jakimkolwiek zatrudnieniu, z tym, że w przypadku pozostawania w stosunku pracy prawo do emerytury uzależnione było od jego rozwiązania.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z wniosku W. P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 sierpnia 2014 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 5 września 2013 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 czerwca 2012 r. pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił W. P. prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 198 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w rozpoznaniu wniosku z dnia 22 maja 2012 r.

Od decyzji powyższej wnioskodawca odwołał się do Sądu Okręgowego w P.

Wyrokiem z dnia 31 października 2012 r. Sąd oddalił odwołanie. U podstaw powołanego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne: Odwołujący W. P. urodził się 7 września 1951 r. Na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił łącznie 29 lat, 3 miesiące i 1 dzień okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. W świadectwie pracy z dnia 11 maja 2012 r. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w W. wskazał, że odwołujący w okresie od 1.10.1976 r. do 31.10.2001 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zawodowych według wykazu A Dział XII poz. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. (Dz.U. Nr 4, poz.83), przy czym: - od 1.10.1976 r. do 30.04.1979 r. jako młodszy asystent oddziału położniczo-ginekologicznego; - od 1.05.1979 r. do 31.12.1983 r. jako asystent oddziału położniczo-ginekologicznego; - od 1.01.1984 r. do 14.05.1985 r. jako starszy asystent oddziału położniczo-ginekologicznego; - od 15.05.1985 r. do 9.03.1992 r. jako zastępca ordynatora oddziału położniczo-ginekologicznego; - od 10.03.1992 r. do 31.10.2001 r. jako ordynator oddziału położniczo-ginekologicznego. Powołano wykaz A Dział XII poz. 2, pkt 2a ppkt 1 wykazu stanowiącego załącznik do zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 lipca 1983 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach resortu zdrowia i opieki społecznej. Organ rentowy nie uwzględnił jako pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia odwołującego od 15 maja 1985 r. do 31.12.1998 r. Do dnia wyrokowania odwołujący jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę z Narodowym Funduszem Zdrowia, ponadto pracuje na podstawie kontraktu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Przed złożeniem wniosku emerytalnego W. P. nie złożył wniosku o przekazanie środków zgromadzonych OFE za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa. Na rozprawie 22.10.2012 r. odwołujący oświadczył, że wniosek taki zgłosi z chwilą otrzymania świadczenia emerytalnego. Potwierdził pozostawanie w stosunku pracy przy równoczesnym prowadzeniu działalności gospodarczej.