Wyrok SN z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. III CSK 267/13

Pełnomocnictwo jako oświadczenie woli mocodawcy podlega wykładni, ale za pomocą reguł wskazanych w art. 65 § 1 k.c. nie można uzupełniać pełnomocnictwa o treści, jakie z niego nie wynikają, takie zabiegi naruszałyby bowiem pewność obrotu prawnego i mogły zagrażać interesom mocodawców oraz innych uczestników obrotu prawnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Antoni Górski

SSN Grzegorz Misiurek

w sprawie z powództwa K. P. przeciwko F. sp. z o.o. w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2014 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok w części uwzględniającej apelację pozwanego (punkt 1 podpunkt II, III i IV), w punkcie 2 w części oddalającej apelację powódki i w punkcie 3 orzekającym o kosztach postępowania apelacyjnego i sprawę przekazuje w tej części Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 maja 2012 roku Sąd Okręgowy w N. zasądził od strony pozwanej- F. spółki z o.o. w W. na rzecz powódki K. P. kwotę 251.554,28 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 maja 2005 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez pozwaną Spółkę z bliżej opisanej w pozwie nieruchomości położonej w Z., oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł o kosztach procesu.

Rozstrzygnięcie to zapadło na tle następujących ustaleń faktycznych i wypływających z nich wniosków. Położona w Z. nieruchomość, składająca się z działek ewidencyjnych oznaczonych numerami 23/1, 23/2 i 20 o łącznej powierzchni 1,3001 ha, objęta księgą wieczystą Kw nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Z. stanowi aktualnie własność powódki K. P. Na działce nr 23/1 znajduje się trzykondygnacyjny drewniany budynek o charakterze pensjonatowym o nazwie "B.". Nieruchomość tę nabył w latach trzydziestych dwudziestego wieku generał K. S., który po drugiej wojnie światowej nie powrócił do Polski, lecz jako osoba represjonowana przez ówczesne władze polityczne zmuszony był pozostać z rodziną za granicą. Nieruchomość została uznana za majątek opuszczony w rozumieniu przepisów dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. nr 13 poz. 87) i w dniu 3 listopada 1948 roku przekazana przez Zarząd Główny ZZPP F. CRZZ w użytkowanie. W dniu 31 października 1950 r. Rejonowy Urząd Likwidacyjny na podstawie zarządzenia Okręgowego Urzędu Likwidacyjnego w K. z dnia 11 września 1950 r. przekazał przedmiotową nieruchomość F. przy CRZZ w zarząd i użytkowanie w trybie art. 12 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich. W protokole zdawczo -odbiorczym odnotowano, że jej właścicielem jest gen. K. S., a majątek stanowi mienie opuszczone; zastrzeżono, iż do przekazywanego mienia mają zastosowanie przepisy art. 14 i 34 dekretu. Pismem z dnia 4 lutego 1966 r. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Z. potwierdziło użytkowanie tej nieruchomości przez F.. Nieruchomością władał nieprzerwanie najpierw F., a następnie pozwana - F. spółka z o.o. z siedzibą w W., zawiązana aktem notarialnym z dnia 25 lipca 1997 roku, która na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 maja 1997 roku o zmianie ustawy o związkach zawodowych i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 82, poz. 518) przejęła przedsiębiorstwo zlikwidowanego F. jako aport wniesiony do pozwanej Spółki przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych.