Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2014 r., sygn. II CSK 407/13

Podyktowane uzasadnioną potrzebą jurysdykcyjną ujawnienie przez sędziego podczas rozprawy choroby strony nie stanowi naruszenia jej dóbr osobistych w postaci prawa do prywatności i godności osobistej.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)

SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

SSN Kazimierz Zawada

w sprawie z powództwa H. S. przeciwko D.J. o ochronę dóbr osobistych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 kwietnia 2014 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 11 kwietnia 2013 r.,

1) uchyla zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym podpunkt jeden (I. 1), pierwszym podpunkt trzy (I. 3) i w punkcie trzecim (III) i oddala apelację powoda w zakresie nakazania pozwanemu, aby w terminie 14 dni złożył na piśmie i przesłał listem poleconym na adres powoda oświadczenie o następującej treści:" Przepraszam Pana H. S. za to, że podczas prowadzonej przeze mnie w dniu 29 grudnia 2011 r. przed Sądem Rejonowym w C. rozprawy w sprawie o sygnaturze [...] bezprawnie upubliczniłem informacje o dotykającej go chorobie, czym naruszyłem jego prawo do prywatności i godność osobistą";

2) zasądza na rzecz pozwanego od powoda koszty procesu za instancję apelacyjną oraz za postępowanie kasacyjne, których wyliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu w Sądzie Okręgowym w P.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu Okręgowego oddalający powództwo o ochronę dóbr osobistych w ten sposób, że nakazał pozwanemu złożenie w terminie 14 dni na piśmie i przesłanie listem poleconym na adres powoda oświadczenia, w którym przeprasza powoda za to, że w czasie prowadzonej przez niego rozprawy w dniu 29 grudnia 2011 r. przed Sądem Rejonowym w C. w sprawie [...] bezprawnie upublicznił informacje o dotykającej powoda chorobie, czym naruszył jego prawo do prywatności i godność osobistą, a w pozostałej części oddalił powództwo oraz apelację.

Sądy obu instancji ustaliły, że przed Sądem Rejonowym w C. toczy się przeciwko powodowi od 2010 r. postępowanie karne, a pozwany był przewodniczącym składu orzekającego w tej sprawie. Wskutek niezdolności powoda do udziału w rozprawie, usprawiedliwianej zaświadczeniami lekarskimi, trzykrotnie nie doszło do otwarcia przewodu sądowego. Przed rozprawą w dniu 12 grudnia 2011 r. biegli sporządzili opinię co do stanu zdrowia oskarżonego i wskazując symbole chorób u niego stwierdzonych orzekli, że jego stan zdrowia jest dobry i pozwala na udział w rozprawach sądowych. Na tej rozprawie przesłuchano oskarżonego, ale wobec sprzeciwu obrońców co do przesłuchania świadków oraz niestawiennictwa obrońców na rozprawie po przerwie, został wyznaczony termin rozprawy na 19 grudnia 2010 r. Na rozprawie obrońca przedłożył kolejne zaświadczenie o niezdolności oskarżonego do uczestnictwa w rozprawie i wniósł o jej odroczenie przy sprzeciwie Prokuratora. Pozwany w celu sprawdzenia podanego w zaświadczeniu symbolu choroby z symbolami zawartymi w opinii biegłych zarządził przerwę, zweryfikował dane stwierdzając, że nie ma zbieżności symboli z opinii biegłych z symbolem z zaświadczenia i zbieżności objawów. Zarządził przerwę w rozprawie wyjaśniając w ustnym uzasadnieniu, że jest to inna jednostka chorobowa i ujawnił chorobę oznaczoną symbolem [...]. Na wniosek obrońców w protokole rozprawy odnotowano "Sąd poinformował obecnych, że choroba [...] to [...] z podejrzeniem [...]". Mimo braku zezwolenia sądu, obecni dziennikarze dokonali nagrania, które wyemitowali w [...] TV, a odesłanie do tego nagrania do tej pory znajduje się na stronie internetowej.