Wyrok SN z dnia 19 października 2000 r., sygn. III CKN 866/98

Jeśli podana przez organ związku sportowego motywacja kary dyscyplinarnej narusza dobra osobiste ukaranego sędziego sportowego, ukaranemu przysługuje ochrona na podstawie art. 23 i 24 kodeksu cywilnego.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z powództwa Wiesława I. przeciwko Okręgowemu Związkowi Piłki Nożnej w Z. o naruszenie dóbr osobistych, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 3 czerwca 1998 r. I ACa 26/98 – uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Lublinie do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wiesław I. wystąpił przeciwko Zarządowi Okręgowego Kolegium Sędziów (...) Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Z. w osobach ośmiu imiennie wymienionych jego członków z powództwem o ochronę dóbr osobistych i naprawienie szkody majątkowej. Powództwo pozostaje w związku z następującymi zdarzeniami. W komunikacie nr 3/95 Zarządu Okręgowego Kolegium Sędziów (...) Okręgowego Związku Piłki Nożnej ukazała się informacja, że Wiesław I. został zawieszony w prawach członka Okręgowego Kolegium Sędziów w Z. i że zostało przeciwko niemu wszczęte postępowanie dyscyplinarne. W kolejnym komunikacie nr 4/95 z 4 lipca 1995 r. ogłoszono o zawieszeniu Wiesława I. w prawach sędziego piłki nożnej na jeden rok z powodu naruszenia przez niego norm etyczno-moralnych oraz zasad koleżeńskiego współżycia. Powód zażądał sprostowania wymienionych komunikatów i przeproszenia go we wskazanych gazetach lokalnych oraz zapłaty 500 zł na i 1.200 zł tytułem naprawienia szkody poniesionej wskutek nieotrzymywania wynagrodzenia za sędziowanie meczy.