Wyrok SN z dnia 21 listopada 2006 r., sygn. II PK 51/06

Pracodawca ma obowiązek współdziałania z organizacją związkową, która podjęła się reprezentacji pracownika na jego wniosek, jeżeli o tym wiedział, chyba że wykaże, iż ochrona dotyczyła tylko innej, konkretnej sprawy.

Przewodniczący SSN Herbert Szurgacz, Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Zbigniew Myszka (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 listopa­da 2006 r. sprawy z powództwa Krystyny D. przeciwko Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo - Kredytowej „R.” w G. o odszkodowanie, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 20 września 2005 r. [...]

o d d a l i ł skargę kasacyjną i zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy w Gdańsku z siedzibą w Gdyni wyrokiem z dnia 20 września 2005 r. oddalił apelację pozwanej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej „R." w G. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 10 marca 2005 r. wydanego w sprawie z powództwa Krystyny D. o odszkodowanie, zasądzającego od pozwanej na rzecz powódki kwotę 10.782 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z przepisami rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia; kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa proceso­wego. Wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 3.594 zł brutto.

W sprawie tej ustalono, że powódka zatrudniona była u pozwanego od dnia 15 marca 1994 r. na czas nieokreślony na podstawie umowy o pracę, początkowo na stanowisku specjalisty do spraw kredytów, potem w charakterze księgowej oraz głównej księgowej, od dnia 1 kwietnia 1998 r. na pełnym etacie. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki wynosiło 3.594,00 zł brutto. W trakcie zatrudnienia powódka otrzymała od pozwanej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej „R." w G. (powoływanej dalej jako SKOK w G.) naganę, którą uznała za niesłuszną, jednakże nie odwołała się od niej do sądu, żeby nie zaostrzać negatywnych relacji z pracodawcą. Od kolejnej nagany powódka się odwołała. Pod koniec kwietnia 2004 r. wystąpiła do NSZZ „Solidarność” o obronę swoich praw. Deklarację członkowską podpisała w dniu 14 maja 2004 r., zaś uchwałą z dnia 13 lipca 2004 r. [...] została przyjęta w poczet członków związku. Uchwałą [...] z dnia 13 lipca 2004 r. Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” w Grupie L. SA objęła swoim statutowym działaniem SKOK w G. W dniu 6 sierpnia 2004 r. pozwana rozwiązała z powódką umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., jako przyczynę rozwiązania umowy wskazując ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, polegające w szczególności na nieprzestrzeganiu zasad prowadzenia ksiąg rachun­kowych SKOK w G., nieprzestrzeganiu zasad prowadzenia rachunkowości oraz pro­cedur obowiązujących u pozwanej, utracie zaufania, narażeniu pracodawcy na szkodę i utratę dobrego imienia. Wiadomość o fakcie zgłoszenia się przez powódkę o ochronę do związku zawodowego NSZZ „Solidarność” pozwana powzięła po zapo­znaniu się z pozwem powódki w sprawie jej odwołania do Sądu od kary nagany z dnia 27 maja 2004 r., co wynika z odpowiedzi pozwanej na ten pozew z dnia 30 czerwca 2004 r. W pozwanej Spółdzielni nie działa zakładowa organizacja związkowa. Według danych z dnia 28 lipca 2004 r. Międzyzakładowa Komisja NSZZ „Solidarność” liczyła 174 członków. Pracodawca nie dokonał konsultacji rozwiązania z powódką umowy o pracę z organizacją związkową. Ustalenia powyższe nie były przez strony kwestionowane.