Wyrok SN z dnia 18 października 2005 r., sygn. II PK 90/05

Konsultacja związkowa w indywidualnych sprawach pracowników nie jest wymagana, jeżeli żadna z działających w zakładzie pracy organizacji związkowych nie udzieli informacji żądanej przez pracodawcę w trybie art. 30 ust. 2¹ ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.), chyba że sam pracownik przed podjęciem czynności przez pracodawcę powiadomi go o podleganiu ochronie związkowej.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca). Roman Kuczyński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2005 r. sprawy z powództwa Haliny K. przeciwko FF „P.” Spółce z o. o. w P. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia warunków pracy i płacy, na skutek kasacji strony po­zwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Je­leniej Górze z dnia 24 listopada 2004 r. [...]

u c h y l i ł zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2004 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Lwówku Śląskim uznał za bezskuteczne wypowiedzenie powódce Halinie K. warunków pracy i płacy dokonane przez pozwaną FF „P.” Spółkę z o.o. w P. Sąd ustalił, że powódka była zatrudniona u pozwanego na stanowisku kontrolera jakości. U pozwanej działają dwie organizacje związkowe NSZZ „Solidarność” i NSZZ Pracowników FF „P.”. Po­wódka od 27 lutego 2004 r. była członkiem NSZZ „Solidarność”. W 1998 lub 1999 r. pozwana zwróciła się do zakładowej organizacji związkowej NSZZ „Solidarność” o podanie imiennej listy członków związku, lecz spotkała się odmową. Drugi związek także nie przedstawił listy swoich członków. W dniu 29 marca 2004 r. pozwana wystosowała pismo do obu związków informując je, że z dniem 1 kwietnia 2004 r. za­mierza wypowiedzieć powódce warunki pracy i płacy i zaproponować nowe warunki na stanowisku szwaczki. Pismo to zostało doręczone przewodniczącemu NSZZ Pracowników FF „P.,” natomiast przewodniczący NSZZ „Solidarność” nie pokwitował tego pisma, gdyż nie było go w tym dniu w pracy. Pismem z dnia 31 marca 2004 r. pozwana wypowiedziała powódce warunki pracy i płacy ze skutkiem na dzień 30 czerwca 2004 r., proponując jej stanowisko szwaczki i określając nowe warunki wy­nagrodzenia. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazała brak zaangażowania, ograni­czenie produkcji, niską wydajność i jakość pracy. Od dnia 1 kwietnia 2004 r. powód­ka przebywała na zwolnieniu lekarskim. Pismo o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy powódka podpisała w dniu 5 kwietnia 2004 r., kiedy przyszła do zakładu aby dostarczyć zwolnienie. Oceniając ten stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał, że wypo­wiedzenie zmieniające było sprzeczne z prawem. Pozwana naruszyła bowiem ciążący na niej z mocy art. 38 § 1 k.p. obowiązek zawiadomienia zakładowej organizacji związkowej reprezentującej pracownika o zamiarze wypowiedzenia. Związek zawo­dowy NSZZ „Solidarność” nie został zawiadomiony o tym zamiarze. Zdaniem Sądu pracodawca nie może wybiórczo traktować związków zawodowych. Skoro uznał za stosowne zawiadomienie na piśmie jednego ze związków, to niedopuszczalne było niestosowanie tej zasady wobec drugiego związku. Wypowiedzenie zostało dokona­ne także z naruszeniem art. 41 k.p., albowiem zostało doręczone powódce w czasie usprawiedliwionej nieobecności w pracy.