Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 11 lutego 2004 r. sygn. III PZP 12/03

Przewodniczący Prezes SN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Józef lwulski (sprawozdawca, uzasadnienie), Kazimierz Jaśkowski, Andrzej Kijowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 11 lutego 2004 r. sprawy z powództwa Jerzego W. przeciwko KGHM „P.M." Spółka Akcyjna - Oddział Zakładów Górniczych L. w L. o zapłatę, na skutek zagadnienia prawnego przekazanego przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowieniem z dnia 2 września 2003 r. [...]

„Czy wyjaśnienia treści postanowień układu zbiorowego pracy, dokonane wspólnie przez strony układu na podstawie art. 2416 § 1 k.p., są wiążące dla Sądu rozpoznającego sprawy z zakresu prawa pracy ?"

podjął uchwałę:

Wyjaśnienia treści postanowień układu zbiorowego pracy dokonane wspólnie przez jego strony na podstawie art. 241⁶ § 1 k.p. nie są wiążące dla sądu.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 29 stycznia 2002 r. Sąd Rejonowy w Lubinie zasądził od KGHM „P.M." S.A.-Oddziału Zakłady Górnicze L. w L. na rzecz Jerzego W. kwotę 12.882,32 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia za okres od 26 czerwca do 7 listopada 2000 r. Kwota ta stanowiła różnicę między otrzymanymi przez niego nagrodą jubileuszową nagrodą z okazji Dnia Górnika, nagrodą z zysku oraz 14 pensją a należnymi mu wy-płatami z tych tytułów. Różnica ta wynikała z niewypłacania powodowi 20% dodatku do płacy zasadniczej z tytułu nadzorowania i wykonywania robót strzałowych. Sąd Rejonowy ustalił, że w okresie objętym pozwem obowiązywały u strony pozwanej kolejno: Zakładowa Umowa Zbiorowa dla Pracowników KGHM „RM." SA. z 29 czerwca 1994 r. i Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy z 14 marca 2000 r. Zgodnie z identyczną w tym zakresie treścią tych aktów, za nadzorowanie i wykonywanie robót strzałowych przysługiwał dodatek w wysokości 20% płacy zasadniczej. Powód otrzymywał ten dodatek, gdy był zatrudniony jako górnik instruktor strzałowy (pracownik fizyczny). Pracodawca odmówił mu natomiast prawa do dodatku, gdy został przekwalifikowany na nadgórnika techniki strzelniczej (pracownik umysłowy). Ponieważ powód jako nadgórnik techniki strzelniczej był zatrudniony pod ziemią i nadzorował wykonywanie robót strzałowych, to zdaniem Sądu Rejonowego, dodatek mu przysługiwał. Przepisy regulujące zasady wypłacania dodatku nie uzależniały prawa do tego świadczenia od zatrudnienia na stanowisku robotniczym, a skoro dodatek przysługiwał pracownikom wykonującym roboty strzałowe, bez sprawowania nad nimi nadzoru, to powinien również być wypłacany osobom, które sprawowały nadzór nad takimi pracami, bez ich fizycznego wykonywania. Z tego względu, w ocenie Sądu Rejonowego, wadliwa była interpretacja przepisów dokonana przez stronę pozwaną której skutkiem było pozbawienie powoda prawa do 20% dodatku dlatego, że powód jako pracownik zakwalifikowany do grupy pracowników umysłowych jedynie nadzorował prowadzone roboty strzałowe.