Wyrok SN z dnia 21 lipca 1994 r. sygn. II URN 21/94

Przepis art. 79 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) nie ma zastosowania do emeryta (rencisty), który pozostawał w zatrudnieniu i nie pobierał świadczenia.

Przewodniczący SSN: Antoni Filcek

Sędziowie SN: Jerzy Kwaśniewski, Maria Tyszel (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Jana Szewczyka, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 1994 r. sprawy z powództwa Mieczysławy M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł. o wysokość emerytury, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 23 grudnia 1992 r. [...],

uchylił zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi dnia 16 listopada 1992 r. [...] i zmieniając poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł. z dnia 10 sierpnia 1992 r. [...] przyjął za podstawę wymiaru emerytury Mieczysławy M. jej zarobki z kolejnych trzech lat kalendarzowych: 1989 r., 1990 r., 1991 r.