Uchwała SN z dnia 26 listopada 1997 r. sygn. III ZP 40/97

Przewodniczący SSN: Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Teresa Romer

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, z wniosku Ireny L. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w O. o rozliczenie emerytury za lata 1992 -1995, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 26 listopada 1997 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu postanowieniem z dnia 24 czerwca 1997 r. [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 KPC.

Czy w sytuacji, gdy co do wysokości świadczenia wydana została prawomocna decyzja organu rentowego, którą naruszono prawo, a po uprawomocnieniu się decyzji nie ujawniono żadnych nowych okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, istnieje podstawa do ponownego ustalenia wysokości tychże świadczeń oraz ich wyrównania w warunkach art. 101 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40/82, poz. 267zezm.)?

podjął następującą uchwałę:

Ustalenie wysokości świadczenia z naruszeniem art. 24 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) uzasadnia żądanie ponownego ustalenia wysokości tego świadczenia i jego wypłaty z zastosowaniem art. 101 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.).