Wyrok SN z dnia 1 grudnia 1994 r. sygn. III ARN 66/94

Art. 13 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 r. oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U Nr 103, poz. 446 ze zm.) nie upoważnia rady gminy do nakładania na inwestorów budownictwa mieszkaniowego innych obowiązków, niż obowiązek zawierania umów o wzajemnych zobowiązaniach gminy i inwestora związanych z realizacją tego rodzaju budownictwa.

Przewodniczący SSN: Walery Masewicz

Sędziowie SN: Adam Józefowicz, Jerzy Kwaśniewski, Janusz Łętowski, Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 1994 r. sprawy ze skargi Wojewody W. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia 3 stycznia 1992 r., [...] w przedmiocie obowiązku zawierania umów o wzajemnych zobowiązaniach gminy i inwestora realizującego budownictwo mieszkaniowe, na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 1993 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Rada Miejska w W. w § 1 uchwały [...] z dnia 3 stycznia 1992 r. w sprawie obowiązku zawierania umów o wzajemnych zobowiązaniach gminy i inwestora realizującego budownictwo mieszkaniowe nałożyła na inwestorów budownictwa mieszkaniowego ubiegających się o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę obowiązek zawierania z Zarządem Miasta W. umów dotyczących wzajemnych zobowiązań gminy i inwestora, związanych z realizacją budownictwa mieszkaniowego i uwzględniających świadczenia na rzecz rozwoju infrastruktury technicznej i społecznej miasta. W§ 2 tej uchwały Rada Miejska upoważniła Zarząd Miasta do określenia wysokości wzajemnych świadczeń w zależności od rodzaju i wielkości inwestycji.