Uchwała SN z dnia 6 sierpnia 1992 r., sygn. I PZP 48/92

Sąd Najwyższy przy udziale Prokuratora w Ministerstwie Sprawiedliwości w sprawie z powództwa Mieczysława Ś. przeciwko „Hydrobudowa” S.A. w G. o ustalenie po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni postanowieniem z dnia 30 kwietnia 1992 r. VII Pr 163/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy skorzystanie przez zakład pracy z możliwości skrócenia okresu wypowiedzenia na podstawie art. 36 § 1 k.p. pracownikowi, z którym zawarto umowę o pracę na czas nie określony, z trzech miesięcy do dwóch miesięcy, może ograniczyć się do wskazania w piśmie skierowanym do pracownika zawiadamiającym o rozwiązaniu umowy o pracę skróconego (2-miesięcznego) okresu wypowiedzenia?”

podjął następującą uchwałę:

Zakład pracy, korzystając z możliwości skrócenia okresu wypowiedzenia na podstawie art. 36 § 1 k.p. pracownikowi, z którym zawarto umowę o pracę na czas nie określony, może ograniczyć się do wskazania w piśmie skierowanym do pracownika zawiadamiającym o rozwiązaniu umowy o pracę skróconego okresu wypowiedzenia.