Wyrok NSA z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. II OSK 2681/20

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 lipca 2020 r. sygn. akt II SA/Ke 241/20 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]stycznia 2020 r. znak: [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. akt II SA/Ke 241/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę M. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2020 r., znak: [...], o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynku inwentarskiego (kurnik 59 DJP) z wewnętrznymi instalacjami: elektryczną, wodno-kanalizacyjną, wentylacyjną oraz towarzyszącą infrastrukturą techniczną i zbiornikiem na ścieki bytowe, na terenie obejmującym działki nr [...],[...],[...]w obrębie [...] 006, gm. [...].

Skargę kasacyjną od tego wyroku wniósł M. P. podnosząc, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej p.p.s.a.), zarzut naruszenia:

- § 3 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. Nr 213, poz. 1397, ze zm.) w związku z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz. 1227, ze zm. – dalej u.o.ś.) w związku z art. 3 pkt. 48 oraz z art. 3 pkt. 6, art. 3 pkt. 31 i art. 3 pkt. 41 ustawy dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz. 627, ze zm. – dalej zwanej P.o.ś.) poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że planowana przez skarżącego inwestycja polegająca wraz z pozostałymi planowanymi 9-cioma innymi inwestycjami (polegającymi na budowie, przez pięciu rożnych inwestorów, kurników dla kur niosek o obsadach: jeden o obsadzie 39 DJP oraz osiem po 59 DJP), na nieruchomości w [...] (gm. [...]), stanowiącej własność E. G., położone będą na terenie jednego zakładu, wobec czego należy zsumować ich obsady, co oznaczać będzie, iż wspólnie inwestycje te klasyfikowane będą jakie przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisku o łącznej obsadzie 570 DJP. W ustalonym stanie faktycznym brak jest podstaw do przyjęcia, że wszystkie wskazane wyżej planowane kurniki (10 obiektów) położone będą na terenie jednego zakładu, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 3 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r., bowiem do kurników tych różni inwestorzy posiadać będą różne (niezależne od siebie) tytuły prawne, zaś w świetle wykładni pojęcia "zakład" zawartego w art. 3 pkt. 48 P.o.ś. (przy uwzględnieniu definicji i wykładni pojęć użytych jako kanalizacyjną, wentylacyjną oraz towarzyszącą składowe definicji "zakładu", tj.: "instalacja" - art. 3 pkt. 6 ustawy P.o.ś., "prowadzący instalację" - art. 3 pkt. 31 ustawy P.o.ś. oraz "tytuł prawny" - art. 3 pkt 41 ustawy P.o.ś.) warunkiem uznania tego rodzaju obiektów za zakład jest aby zarówno prawo do nieruchomości, na których będą one posadowione jak i do każdego z obiektów z osobna posiadał ten sam podmiot, co dopiero implikowałoby możliwość sumowania obsad tych kurników na podstawie § 3 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r., a nadto przepis § 3 ust. 2 pkt 3 tego aktu jest przepisem normującym zasady sumowania oddziaływań (na terenie jednego obiektu lub zakładu) przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko nie zaś przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.