Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2022 r., sygn. I OSK 1084/19

Nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 1184/18 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 12 lipca 2018 r. znak: WS-VI.7534.3.12.2018.KP w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 30 listopada 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 1184/18 oddalił skargę A. A. na decyzję Wojewody Małopolskiego z 12 lipca 2018 r. znak: WS-VI.7534.3.12.2018.KP w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł A. A. zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji

1. na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi naruszenie prawa materialnego:

1. art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.g.n.", polegające na błędnej interpretacji, że na działce nr [1] miał być zbudowany parking, chodnik i betonowy śmietnik, podczas gdy ta działka była wywłaszczona na cele związane z budową osiedla mieszkaniowego [...] w Krakowie;

2. art. 137 u.g.n. polegające na błędnej wykładni i uznaniu, że przepis nie ma zastosowania w sprawie, ponieważ zdaniem Sądu I instancji działka nr [1] nie była zbędna na cele określone w decyzji o wywłaszczeniu, podczas gdy z dokumentacji organów administracji publicznej wynika, że okazała się ona zbędna na cel wywłaszczenia;

2. na podstawie art. 174 pkt 2 P.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania przez przyjęcie jako podstawy rozstrzygnięcia ogólnikowych zeznań świadków, że na nieruchomości zostały zrealizowane chodniki, parking betonowy i śmietnik, podczas gdy z dokumentacji będącej w posiadaniu organów administracji publicznej wynika, że inwestycje, o których mowa wyżej nie zostały nigdy zrealizowane. Zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną istnieje rażąca sprzeczność między treścią zeznań świadków a materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie i nie została ona usunięta w toku postępowania. Skoro zeznania świadków są sprzeczne z materiałem dowodowym w postaci dokumentów, to bez wyeliminowania tej sprzeczności Wojewódzki Sąd Administracyjny nie mógł wydać orzeczenia o oddaleniu skargi.