Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. I OSK 3250/18

Użycie w art. 41 ust. 2 ustawy o Policji zwrotu "policjanta można zwolnić ze służby" oznacza, że rozwiązanie stosunku służbowego na podstawie powyższego przepisu ma charakter fakultatywny, a decyzje w tym zakresie podejmowane są w ramach uznania administracyjnego przyznanego właściwym organom Policji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie NSA Przemysław Szustakiewicz del. WSA Jolanta Górska Protokolant asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1247/17 w sprawie ze skargi M. J. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. J. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 23 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1247/17, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017, poz. 1369 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a.", oddalił skargę M. J. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia skarżącego ze służby w Policji. Podstawą prawną zaskarżonego aktu był art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. 2016, poz. 1782 ze zm.). W ocenie Sądu pierwszej instancji zawarta w tym przepisie przesłanka zwolnienia ze służby w Policji z uwagi na ważny interes służby została przez organy wystarczająco wykazana. Powołano się na utratę przez skarżącego nieposzlakowanej opinii i wiarygodności społecznej wskutek ujawnienia materiałów dotyczących jego świadomej i tajnej współpracy ze strukturami Wojskowej Służby Wewnętrznej Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (dalej zwanej "WSW JW MSW") a następnie tajnej pracy w tych strukturach - w latach 1982-1989, zaliczanych obecnie do organów bezpieczeństwa ówczesnego państwa, w trakcie której inwigilował żołnierzy, ujawniając WSW JW MSW informacje dotyczące sposobu pełnienia przez nich służby oraz życia prywatnego.