Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2020 r., sygn. I OSK 2110/18

Za informację publiczną, o której mowa w art. 1 ust. 1 u.d.i.p. należy uznać każdą wiadomość wytworzoną przez szeroko rozumiane władze publiczne, a także inne podmioty sprawujące funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Charakter informacji publicznej mają również informacje niewytworzone przez wskazane podmioty lecz do nich się odnoszące. Należy przez to rozumieć, że informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów nie tylko bezpośrednio zredagowanych i wytworzonych przez wskazany podmiot. Przymiot taki posiada także treść dokumentów, których podmiot używa do zrealizowania powierzonych mu prawem zadań. Bez znaczenia przy tym jest, w jaki sposób dokumenty znalazły się w posiadaniu danego organu. Ważne jedynie jest to, by dokumenty takie służyły realizowaniu zadań publicznych i odnosiły się do niego bezpośrednio. Jeżeli zadania danego podmiotu mają na celu zaspokojenie powszechnych potrzeb obywateli i są istotne z punktu widzenia celów państwa, to nie podobna odmówić im przymiotu zadań publicznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2018 r. sygn. akt II SAB/Wa 476/17 w sprawie ze skargi Uczniowskiego Klubu Sportowego "[...]" z siedzibą w [...] na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt II SAB/Wa 476/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Uczniowskiego Klubu Sportowego "[...] [...]" z siedzibą w [...] (dalej: skarżący) na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej, w pkt 1. zobowiązał Wójta Gminy [...] do rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia 20 marca 2017 r., w terminie 14 dni od dnia otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy, w pkt 2. stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, oraz w pkt 3. zasądził od Wójta Gminy [...] na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.